«Қамқорлық» дегеніміз адам бойындағы мейірім – шапағаттан туратын ізгілік.Қиналған, науқас, қарт адамдарға, сонымен қатар жан – жануарларға аяушылықпен қарау, қол ұшын беру, олардың жағдайын жасап, көмектесу жанашырлық көрсету жылы жүректіліктілікті білдіреді.Осындай жылы жүректен туған сол жақсылық, қамқорлық болып табылады.
Жалпы, қазақ халқы бала тәрбиесінде де қамқорлыққа аса назар аударып, бүлдіршіндерді кішкене күндерінен бастап «бір – бірлеріңе қамқор болыңдар» деп айтып, құлақтарына құйып отырады. Бұл дегеніміз, тек қарт немесе науқас адамдарға ғана жылыжүректілік таныту емес, барлық адамдарға, сонымен қатар жан – жануарларға, тіпті табиғатқа да қамқор болу деген сөз. Осы айтқаныма дәлел келтіріп көрейін: Қыс мезгілі басталып та кетті. Айналаның бәрі аппақ қарға оранған. Осында қыстайтын құстарға арнап балалар еңбекке баулу сабағында мұғалімнің көмегімен ұя жасауда. Бұл деген құстарға үлкен қамқорлық қой. Себебі, күн суытып, жердің бетін қалың қар басқан соң қыстап қалатын құстарға жем тауып жеу қиынға соғады. Ал оқушылар ұя дайын болған соң, оны ағаш басына іліп, әрдайым жем шашып тұрады. Сөйтіп, құстар қыстан аман - есен шығады. Құстардың бізге берер пайдасы мол. Олар ағаштардағы құрттарды жеп, сөйтіп ағаштарды тазалайды. Ал ағаштар бізге оттегі беретінін бәріміз де жақсы білеміз.
Қазақ халқы үшін төрт түліктің осалы жоқ. Дегенмен жылқының адам үшін атқаратын қызметі өте жоғары бағаланатын.Мереке-қуанышта,қайғы-қасіретте,басқа түскен не ауыр күндерде бұл түлік адамның жан серігі,айырылмас досы болған. Менің атам жылқышы болған. Мен де жылқыны жақсы көремін. Жылқы жайлы көп білгім келеді. Осы уақытқа дейін білгендерімді айтар болсам: Жылқы төрт-түліктің бірі. Жылқы иесі Қамбар ата. Қазақ халқында жылқыны құрметтеп, қасиеттеп жоғары бағалаған. Жылқы туралы аңыз әңгімелер, шығармалар, өлең-жырлар, ертегілер өте көп. Жылқы баласы сүйкімді.
Құстарға қамқорлық.
«Қамқорлық» дегеніміз адам бойындағы мейірім – шапағаттан туратын ізгілік.Қиналған, науқас, қарт адамдарға, сонымен қатар жан – жануарларға аяушылықпен қарау, қол ұшын беру, олардың жағдайын жасап, көмектесу жанашырлық көрсету жылы жүректіліктілікті білдіреді.Осындай жылы жүректен туған сол жақсылық, қамқорлық болып табылады.
Жалпы, қазақ халқы бала тәрбиесінде де қамқорлыққа аса назар аударып, бүлдіршіндерді кішкене күндерінен бастап «бір – бірлеріңе қамқор болыңдар» деп айтып, құлақтарына құйып отырады. Бұл дегеніміз, тек қарт немесе науқас адамдарға ғана жылыжүректілік таныту емес, барлық адамдарға, сонымен қатар жан – жануарларға, тіпті табиғатқа да қамқор болу деген сөз. Осы айтқаныма дәлел келтіріп көрейін: Қыс мезгілі басталып та кетті. Айналаның бәрі аппақ қарға оранған. Осында қыстайтын құстарға арнап балалар еңбекке баулу сабағында мұғалімнің көмегімен ұя жасауда. Бұл деген құстарға үлкен қамқорлық қой. Себебі, күн суытып, жердің бетін қалың қар басқан соң қыстап қалатын құстарға жем тауып жеу қиынға соғады. Ал оқушылар ұя дайын болған соң, оны ағаш басына іліп, әрдайым жем шашып тұрады. Сөйтіп, құстар қыстан аман - есен шығады. Құстардың бізге берер пайдасы мол. Олар ағаштардағы құрттарды жеп, сөйтіп ағаштарды тазалайды. Ал ағаштар бізге оттегі беретінін бәріміз де жақсы білеміз.