Астана – менің елімнің астанасы. 1997 жылдан бастап Ақмола Астана қаласы деп аталады. Бүгін Астана әлемдегі ең әдемі, тартымды сәулеттерімен таңқалдыратын қалалардың бірі. Кең даланың ортасында Астана гүл секілді өсіп тұр. Бүгін Астана әлемдегі ең жас астана болып саналады. Қаламыз– даму жолында тұрған мемлекетіміздің мақтанышы. Жас қалада тамаша тұрғын үй кешендері, әкімшілік ғимараттар мен сәулет ескерткіштері бар. Сондықтан да бас қаламыз өзгеше бір көркем көрініске ие. Мен саяхат кезінде Астананың тірегі– Бәйтерекке бардым. Ол жерден қаланың барлығы айдан-анық көрініп тұрды. Сосын Думан ойын-сауық кешеніне жол тарттым. Мұнда көптеген балықтардың және тағы басқа су жануарларының түрлерімен таныстым. Мені ертіп жүрген әкем астананың көрікті жерлерімен таныстырып отырды. Қаланың даму тарихы жайлы айтты. Маған қала өте ұнады. Мен есейгенде Астанаға келіп, қаланың көркеюіне өз үлесімді қосқым келеді. Астана көркейсе, еліміз – кең байтақ Қазақстан, көркейеді. Себебі, Астана –мемлекеттің жүрегі.
Асы жоқ үйді ит те сүймейді. Дом, где нет еды, и собака избегает.
Ас тұрған жерде ауру тұрмайды. Где хорошая пища обитает, там болезни не бывает.
Аштың ақылы астан әрі аспайды. Все мысли голодного вокруг еды вращаются.
Еттен дәм кетсе, ұрлықтын мәні кетер. Если мясо вкус потеряет, скотокрадство смысл утеряет.
Қасық тары ботқа болмас, ботқа болса да, жұртқа болмас. Из ложки пшена каши не сварить, а если и сварить, всех не накормить.
Жылқының еті жесең — тісіне кіреді, жемесең — түсіңе кіреді. Конину поешь — остается в зубах, а не поешь — будешь видеть во снах.
Ат адамның қанаты, ас адамның қуаты.
Вот пословицы про еду