Шеген менің аяғымдағы толып жатқан жара мен жарықтарын көріп, басын шайқады да: — Уай, мынауың болмайды, — деді, түсінемісің дегендей көзіме қадала қарап. — Ең алдымен адамға бас керек. Онсыз өмір Оғап молданың көрінен де қараңғы болады. Онсыз өмір құраннан жаман, түсіне алмайсың. Екінші, бізге аяқ керек. Қашсаң — құтылатын бол, қусаң жететін бол. Керек боп қалса, құстай ұшатын бол! Мынадай табан бола ма екен қырық тесік! Аяғыңның жалпы бітімі жаман болмағанмен қазіргі хәлі қанағаттанарлық емес деп танимын... Жата тұр құмның үстінде. Мен қазір келем, — деп, Шеген қалаға қарай жүгіріп кетті.
— Дәрі әкеледі. Екі күнде жазып береді! —деді Бораш, ұзай берген Шегенге риза көзбен қарап. Жүзіндегі күрсініс ізі осы арада ғана түгел бір жойылып кетті.
— Сен қалай ақсадың? — дедім Борашқа, іскен оң, тізесіне қолымды апарып.
— Әй апам қораның төбесінен құлатып жіберді.
«Әй апасы» өгей шешесі екенін түсіндім де, одан арғыны қазбалағаным жоқ. Бораш шорланып бітіп келе жатқан оң тізесін сипалай отырып:
— Соқаның үстіне құлап түстім... Шеген ағам жазды ғой әйтеуір... Енді бір айда жүгіруге жарайсың дейді... Балық майынан жазылды. Тіпті жазылып қалып еді, әнеугүні «дегдом» ұстап ала жаздап, содан қашқанда тағы бүлдіріп алдым, — деді. Бұл жолы өзінің қашып құтылғанына мақтанатындай жымиып та қойды.
— Мен де керемет жүйрікпін! — дедім, мақтанғым келіп кетіп.
— Ойбой... Шегендей емес шығарсың!.. Шеген қайда, ол!.. Ол ағып бара жатқан машинаны қуып жетіп, асылып кете береді! Біреу көріп қалса, қарғып түсіп, кете беруі де түк емес. Ол әшейін желаяқ! — деді Бораш, масаттана сөйлеп.
Айтылым.
1-тапсырма. Мәтін мазмұнына сүйеніп, ақпараттың дұрыс не бұрыстығын анықта.
1. Ең бірінші адамға бас керек.
2. Борашты қораның төбесінен әкесі итеріп, құлатты.
3. Екінші, бізге қол керек.
4. Шеген ағып бара жатқан машинаны қуып жетіп, асылып кете береді.
5. Қайрош та жүйрік.
1.дурыс
2.бурыс
3.дурыс
4.бурыс
5 .бурыс