Патрицийлер (лат. patricii, pater — әке деген сөзден) — Ежелгі Римдегі рулық ақсүйектер қауымы. Ежелгі дәстүр бойынша П. алғашқыда 100, кейін 300 аталық рулардан бірігіп, Рим халқын құраған. Рулардан атақты патриархалдық семьялар бөлініп шыққаннан кейін, Патрицийлер рулық ақсүйектер қауымы болып ұйымдасты. Біздің заманымыздан бұрын 6 ғасырдың ақырынан, таптық қоғам мен мемлекеттің құрылу кезеңінде П. билеуші тапқа — Рим республикасындағы сословиеге айналды. Б. з. б. 3 ғасырдың бас қарсаңында П. мен плебей ақсүйектері сіңісіп, нобилитет (билеуші сословие) құрылды.[1]
Ана-сарқылмайтын күш иесі Әлемдегі ең кешірімді,ең мейірімді жан-ана.Ана баласы қандай қателік жасаса да ол кешіреді.Оның мейірімділігінде шек жоқ.Ана-үнемі баласы қайда жүрсе де уайымдап жүреді.Ана махаббатын сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес.Ана туралы қаншама өлең жолдары,жырлар жазылған. Әрбір ақын, әр жазушы ана туралы не жазса да,бәрі шындыққа жанасады. Ешқандай адам анасы туралы жаман сөз,жаман ой айта алмайды.Бұған себеп әрбір адам өз анасын жақсы көреді.Алыста жүрсе сағынады. Ананың балаға,баланың анаға деген сүйіспеншілігі-адам жүрегін елжіретеді.Әр ана өз баласы үшін не істемейді?!Сондықтан біздің анамызға деген махаббатымыз,сүйіспеншілігіміз бітпеуі,сарқылмауы тиіс. Ана…Ана-деген жүрегімізге сүйіспеншілік пен жылу сыйлайтын,құдіретті күш иесі. Кез келген адамның әдептілігі мен жан дүниенің сұлулығы, ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер бізге алдымен анадан тарайды. Ананың нәзік үні, жұмсақ аялы алақаны, жан жылуымен аялауы бізді әлдилеп жұбатады. Баласы үшін анасы бармайтын құрбандық бар ма? Ана болу – бүкіл өміріне кететін ұлы рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып қағуда, ол ана өзін-өзі ұмытып барлық күш жігерін сарқа жұмсайды, бұдан оның жаны байи, нәрлене түседі. Ал баланың анаға деген махаббаты жеткіліксіз. Оны барынша құрметтеп, сыйлау әрбір баланың парызы. Кейбір балалар арасында, өз ата-анасын жөндеп сыйламайтын, еңбегінің қадірін білмейтін, айтқан тілін алмайтын балалар да кездесіп қалады. Мұндай бала өсе келе ата-ананың борышын өтемек түгілі, екі жүзді сұрхия адам болып шықпасына кім кепіл. Ылайым балалардың тәрбиесі адам қызығарлықтай болып өсе берсін дегім келеді.
Объяснение:
1.В
2.А
3.Д
4.Е
5.С
Патрицийлер (лат. patricii, pater — әке деген сөзден) — Ежелгі Римдегі рулық ақсүйектер қауымы. Ежелгі дәстүр бойынша П. алғашқыда 100, кейін 300 аталық рулардан бірігіп, Рим халқын құраған. Рулардан атақты патриархалдық семьялар бөлініп шыққаннан кейін, Патрицийлер рулық ақсүйектер қауымы болып ұйымдасты. Біздің заманымыздан бұрын 6 ғасырдың ақырынан, таптық қоғам мен мемлекеттің құрылу кезеңінде П. билеуші тапқа — Рим республикасындағы сословиеге айналды. Б. з. б. 3 ғасырдың бас қарсаңында П. мен плебей ақсүйектері сіңісіп, нобилитет (билеуші сословие) құрылды.[1]
Ана-сарқылмайтын күш иесі Әлемдегі ең кешірімді,ең мейірімді жан-ана.Ана баласы қандай қателік жасаса да ол кешіреді.Оның мейірімділігінде шек жоқ.Ана-үнемі баласы қайда жүрсе де уайымдап жүреді.Ана махаббатын сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес.Ана туралы қаншама өлең жолдары,жырлар жазылған.
Әрбір ақын, әр жазушы ана туралы не жазса да,бәрі шындыққа жанасады. Ешқандай адам анасы туралы жаман сөз,жаман ой айта алмайды.Бұған себеп әрбір адам өз анасын жақсы көреді.Алыста жүрсе сағынады.
Ананың балаға,баланың анаға деген сүйіспеншілігі-адам жүрегін елжіретеді.Әр ана өз баласы үшін не істемейді?!Сондықтан біздің анамызға деген махаббатымыз,сүйіспеншілігіміз бітпеуі,сарқылмауы тиіс.
Ана…Ана-деген жүрегімізге сүйіспеншілік пен жылу сыйлайтын,құдіретті күш иесі. Кез келген адамның әдептілігі мен жан дүниенің сұлулығы, ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер бізге алдымен анадан тарайды. Ананың нәзік үні, жұмсақ аялы алақаны, жан жылуымен аялауы бізді әлдилеп жұбатады.
Баласы үшін анасы бармайтын құрбандық бар ма? Ана болу – бүкіл өміріне кететін ұлы рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып қағуда, ол ана өзін-өзі ұмытып барлық күш жігерін сарқа жұмсайды, бұдан оның жаны байи, нәрлене түседі.
Ал баланың анаға деген махаббаты жеткіліксіз. Оны барынша құрметтеп, сыйлау әрбір баланың парызы. Кейбір балалар арасында, өз ата-анасын жөндеп сыйламайтын, еңбегінің қадірін білмейтін, айтқан тілін алмайтын балалар да кездесіп қалады. Мұндай бала өсе келе ата-ананың борышын өтемек түгілі, екі жүзді сұрхия адам болып шықпасына кім кепіл. Ылайым балалардың тәрбиесі адам қызығарлықтай болып өсе берсін дегім келеді.