СЕРАҒАҢНЫҢ БІР ӨЗІ БІР ТЕАТР ЕДІ Мәскеуге « Қобыланды » спектаклін апардық . Ол кезде біздің театрдың дүркіреп тұрған кезі . Бас режиссеріміз Әзірбайжан Мәмбетов . Серағаңның ( Серке Қожамқұлов ) өзі ешкімге ұқсамайтын . Мінезі де шатаң болатын . Бетін әрлеп жатқан . Бәріміз қатар отырғанбыз . Бір жастау режиссер Серағаңның қасына келіп : « Вот такой нос не годит Ся » , – деді . Серағаң ала көзімен бір қарады да , бетін бояй берді . Әлгі жігіт : « Теледидарға көп бояудың қажеті жоқ » деді де , кетіп қалды . Серағаң ол кеткесін : « Жаңағы бала не деп кетті ? « Нос » деп кетті ғой » , – деді . « Ол бірдеңені түсінбеген ғой » , дедім мен . Бір кезде әлгі режиссер қайтып келді де , Серағаңның қасында тұрып алып : « Я же вам на русском языке говорил . Вот такой нос не годится . Половину надо убрать ?! » – деді . Серағаңның көздері шатынап кетті . Орнынан тұрды да : « Это мой собственный нос » , — деп , мұрнын қолымен періп жіберді . Мұрны дір - дір етіп барып тоқтағанда , әлгі режиссер жігіт шалқасынан құлады . « Ой извините » , деп қайта - қайта жалынып , бәйек болды . Бұл енді — кішкентай ғана деталь . Мәтінді оқып жауап бер.
1.Мәтін кім туралы ?
2.Мәтінде болған оқиғаны кім баяндап отыр ?
3.Оқиға қай жерде болған ?
4.Режиссер Серке Қожамқұловқа не айтты ?
5.С. Қожамқұлов неге ренжіді ?
6.Режиссер С. Қожамқұловтан неге кешірім сұрады ?​

Қыс айлары суық болады.Айнала аппақ қалың қар жатады.Қыс мезгілінде қыстап қалатын құстарға азық табу қиын. Қыста азық табу қиын  болғандықтан ,олар  адамға жақын жүреді.Қыстап қалатын құстар-торғай,көгершін,қарға ,сауысқан ,сары шымшық,тоқылдақ. Сауысқан ,қарға кез келген тамақты көрек ететін құстар.Олар қардың астынан қазып түрлі тамақ қалдықтармен көректенебереді.Тоқылдақ ағаштың арасындағы бунақденелілерді тауып көректенеді,Ал қар бетіне түскен оның қалдықтарын торғайлар ,сары шымшықтар теріп жейді.Көгершіндер адамаға аса жақын жүреді. Балалар  құстарға  жем береді,нанның қалдықтарын береді.Құстардың табиғатқа пайдасы зор.Олар ағаштарды ,егінді зиянды құрттардан қорғайды.Сондықтан балалар құстарды қорғап қамқорлап жүреді.

АСТАНА - столица Республики 
Астана (до 6 мая 1998 года - Акмола) объявлена столицей Республики Казахстан с 10 декабря 1997 года Указом Президента Республики Казахстан от 20 октября 1997 года и с одобрения Парламента Республики Казахстан.
Международная презентация новой столицы Казахстана - Астаны состоялась 10 июня 1998 года.
Первой столицей Казахстана с 1920 года был город Оренбург (ныне в Российской Федерации).
В 1925 году столица Казахстана была перенесена в Кзыл-Орду.
Сооружение Турксиба стало основной причиной переноса столицы в Алма-Ату. Юридически это произошло 3 апреля 1927 года, фактически переезд состоялся в 1929 году.
Перенос столицы из Алматы был обусловлен экономической, экологической, географической целесообразностью.
Алматы находится на большом отдалении от географического центра республики. Кроме того, по численности населения город приближается к отметке в 1,5 млн. чел. и становится малоперспективным по пространственному размещению. Город плотно застроен, густо населен и не имеет свободных площадей для своего развития. Обострены транспортные проблемы. В нем из года в год осложняется экологическое положение - по загрязненности Алматы выходит на первое место среди казахстанских городов.
После обстоятельного изучения всей территории Казахстана по 32 параметрам, среди которых: социально-экономические показатели, климат, ландшафт, сейсмические условия, окружающая среда, инженерная и транспортная инфраструктура, строительный комплекс, трудовые ресурсы и другие, из всех вариантов наиболее предпочтительным оказался город Акмола.
Состояние города, его территория, нахождение практически в географическом центре Казахстана и поблизости крупных хозяйственных регионов, на пересечении крупных транспортных магистралей, имеющаяся возможность увеличения численности населения до 400 тыс.чел., хорошо налаженное тепло-, водо- и энергоснабжение, развитая транспортная инфраструктура, нормальная экологическая обстановка определили этот выбор.