- Саған кімнің зерттеу жұмысы ұнады? Несімен ұнады? Қалай ойлайсың, ғылыми жұмыста нені жақсарту Сұрақтарға жауап жаз. керек? Айтар сөзіңді тыңдарманға жеткізе алдың ба? Уақытты дұрыс пайдалана білдің бе?
– Термос қой.Дүкеннен пластиктегі сусындарды алғанша,осылай термоспен жүрген артық.Пластик табиғатқа едәуір зиян әкеледі ғой.
– Ия,үлкен зиян.Мен де ғаламтор желісінен бірнеше деректі фильмдерді көріп пластикті тастадым.Азық-түлікке шыққанда қайта-қайта пластик қаптарды ала бергенше матадан тігілген қап сатып алдым.Ыңғайлы әрі әдемі.
– Шынымен де,дұрыс істегенсің."Адамның табиғатсыз күні жоқ, табиғаттың оны айтар тілі жоқ" дегенге келеді ғой.
– Ия.Бұрын аса мән бермейтін едім.Жақында ғана біздің тастаған қалдығымыздан қаншама тіршілік иелері зардап шегетінін көріп,қорықтым.Бұдан былай барынша сақ болуға, табиғатты аялауға бекіндім.
– Жарайсың,Зарина!Ертең орталық алаңда сенбілік болады екен.Соған қатысасың ба?
Ее детство среди книг и латиноамериканских ритмов. В три года она научилась не только читать, но и писать, а в четыре хотела пойти в школу, но негибкость местных законов образования не позволили ей этого сделать. В те же четыре года девочка начала писать стихи. Родители думали, что она станет поэтессой или художницей, а школьные учителя видели в ней балерину. Но она стала петь. Первую свою песню «Твои темные очки», посвященную любимому отцу, Шакира написала еще в 8 лет, а первый альбом – в 13. Увы, альбом этот не имел успеха. Второй тоже не сделал ее популярной. Звукозаписывающая компания, заключившая с певицей контракт на три альбома, дала последний шанс. И именно новая пластинка «Босые ноги, высокие мечты» стал прорывом для девушки как на родине, так и на обоих американских континентах.
Табиғат туралы диалог.
– Сәлем,Зарина!
– Сәлем,Әлия!
– Көріспегелі көп болды.Қалайсың өзі?
– Жақсы,өзің ше?
– Менде де бәрі жақсы.Мынау қолыңдағы не зат?
– Термос қой.Дүкеннен пластиктегі сусындарды алғанша,осылай термоспен жүрген артық.Пластик табиғатқа едәуір зиян әкеледі ғой.
– Ия,үлкен зиян.Мен де ғаламтор желісінен бірнеше деректі фильмдерді көріп пластикті тастадым.Азық-түлікке шыққанда қайта-қайта пластик қаптарды ала бергенше матадан тігілген қап сатып алдым.Ыңғайлы әрі әдемі.
– Шынымен де,дұрыс істегенсің."Адамның табиғатсыз күні жоқ, табиғаттың оны айтар тілі жоқ" дегенге келеді ғой.
– Ия.Бұрын аса мән бермейтін едім.Жақында ғана біздің тастаған қалдығымыздан қаншама тіршілік иелері зардап шегетінін көріп,қорықтым.Бұдан былай барынша сақ болуға, табиғатты аялауға бекіндім.
– Жарайсың,Зарина!Ертең орталық алаңда сенбілік болады екен.Соған қатысасың ба?
– Әрине,маған хабарласып жібер.Сау бол!
– Сау бол!