Әрбір өркениеттің, діннің және халықтың орындайтын өзіндік міндеттері бар. Қазақстанның түркі мемлекеттері, Еуразиялық экономикалық одак,

Еуропалық одақ аясындағы іргелес елдермен достық қарым-қатынас қалып

тастыруы - ел тыныштығының кепілі. Хлттық тұтастық, ұлттық өркендеу халықтар арасындағы келісімге негіз деледі. Осындай өзекті мәселелер алдында Қазақстанның беті ашық, жүзі жар қын деуге әбден болады. Қазақ елінің тағдыры тауқыметке толы болғанмен, ешкашан вагені өзегінен теппеген. Блбасы Н.Ә.Назарбаев еліміз тауелciздікке eagrive қол жеткізген алғашқы жылдарынан бастап, этносаралық татулық пен келі сімді сақтау сақтауға, дамытуға, олардың қауіпсіздігі мен бейбіт тұрмысын қорғауға бар күш-жігерін салды.

Қазақ халқы қай заманда да елдікке, ел берекесінің тұрақты болуына үлкен назар аударған. Сондықтан да болар, ел аузында: «Бірлік бар жерде тір лік бар», «Бірліксіз ел тозады, бірлікті ел озады» деген нақыл сөздер қалды. Бұл – бүгінгі тәуелсіз Қазақстанның басты қағидасына айналды.

Татулық пен келісім тәуелсіздіктің негізі. Бүгінде Қазақстан 130-дан астам этнос өкілінен тұратын 17 миллионнан аса халқы бар беделді мемлекетке айналды. Қазақстандағы этностар қазақ халқымен тарихи сын сағаттарда өзара келісім орната білді. Қазақстан халқы Ассамблеясы бүгінгі таңда қоғам дағы топтастырушы және біріктіруші күшке

Әнет бабаның әңгімесі мен осы тақырыптың арасында қандай байланыс бар?​

Дос-әрқашан жаныңнан табыла білетін адам.Досты қадірлей білуіміз керек!Әр адаммен дос бола салу оңай емес.Өйткені ол сырт көзбен жақсы болып көрінед.Ал іштей оның қандай екенін біз білмейміз.Адамды сыртынан емес жан дүниесінен тану қажет!Дос қиын қыстау кезеңде қасыңнан табыла білетін адам."Жүз теңгең болғанша,жүз досың болсын"-деген халқымыз.Досты алтынға теңесекте болады.Достасу оңай,ал оны жоғалтып қайта достасу қиын.Дос әрқашан көмек беруге әзір,жанашыр жан.Досы бар адам әрқашан да мықты.Досы бар адам ешқашан қиындықтан қорықпайды."Ағаш тамырымен,Адам досымен мықты"-деген.Адам досының қасында өзін еркін сезінеді.Дос қиын қыстау кезеңде көмек беріп,өз жанын қиыуға әзір адам.Досты қадірлейік,сыйлайық.Өйткені дәл сондай дос келешекте кезікпеуі мүмкін!

Қалай жарайма?Ұнады деп үміттенемін!

Основой сельского хозяйства в Древней Руси было пахотное земледелие. В зависимости от местности, пахали по разному: на юге пахали в основном плугом, или оралом, с двойной упряжкой волов; на севере - сохой с железным лемехом, запряженной лошадьми. В основном выращивали зерновые культуры: рожь, пшеницу, ячмень, овес. Довольно распространены были также просо, горох, чечевица, В основном, существовал двухпольный и трёхпольный севооборот . Двухполье заключалось в том, что вся масса обрабатываемой земли делилась на две части. Одна из них использовалась для выращивания хлеба, вторая отдыхала . При трёхпольном севообороте, помимо пара и озимого поля выделялось еще и яровое. На севере количество старопахотных земель не было столь значительным, подсечное земледелие осталось ведущей формой сельского хозяйства. 
У славян был устойчивый набор домашних животных. Разводили коров, лошадей, овец, свиней, коз, домашнюю птицу. Большую роль в хозяйстве играли промыслы: охота, рыболовство. С развитием внешней торговли увеличился спрос на пушнину. 
Промыслы и ремесло, развиваясь, всё больше, и больше отделялись от сельского хозяйства. Продолжали совершенствоваться приемы домашнего ремесла - обработка льна, дерева, железа. Само, ремесленное производство насчитывало уже не один десяток видов: оружейное, ювелирное, кузнечное, гончарное, ткацкое. Особенно славились ювелирные изделия, кольчуги, клинки, замки. 
Внутренняя торговля в Древнерусском государстве была развита слабо, так как в экономике господствовало натуральное хозяйство. Расширение внешней торговли было связано с образованием государства, обеспечивавшего русским купцам более безопасные торговые пути и авторитет которого поддерживал их на международных рынках. 

Существовало расслоение общества. К примеру, существовали "князья"и "холопы". Так называемые, холопы, работали на князей, бояр и их приближённых. Так же, широко была распространена барщина. Так называли, тоже, своеобразную работу людей "низшего класса" на "высший класс". Можно сказать, что отношения между людьми: "барин"— "холоп" существуют и по сей день