Р.Ғамзатов «Егер тілім ертең болса құрымақ, Мен дайынмын өлуге де бүгін-ақ...» - өлең жолдарында автор қандай мәселені алға тартып отыр.Оқыған шығармаңыздан мысал келтіре
Мен өз ауылымды жақсы көремін. Себебі бұл – менің туған жерім. Әркімнің туған жері өзіне ыстық. Ауылда тұрамын, осында менің атам, әжем, әкем, анам, ағам, қарындасым, бауырларым, менің ұстазым, достарым. Біздің ауыл шағын, бірақ бәрі бар: балабақша, мектеп, дүкен. Ауылымның тұрғындары таныс, көшелері таза.
Маған жылдың барлық мезгілдері ұнайды. Қыста отбасымызбен аққала жасаймыз, көктемде әкем құстарға ұя жасайды. Жазда өзенге шомылуға барамыз. Менің ауылда достарым да көп. Олармен татумын.
Біз егін өсіреміз. Көктемде, жазда, қыста мен әкеме көмек көрсетемін. Комбайнмен, трактормен жүремін. Қырда жұмыс көп. Болашақта ер жеткенде мен ауылға қайтып ораламын. Сондықтан өскенде өз ауылымның көркеюіне өз үлесімді қосамын. «Ауылымның гүлденгені – Қазақ елінің гүлденгені» – деп ойлаймын.
Ана тілі дегеніміз – сол тілді жасаған, жасап келе жатқан халықтың өткені, бүгінгісі, болашағы. Қазақ тілі өзінің даласындай бай. Қазақ сөзі қашанда даланың қоңыр желіндей аңқылдап, еркін есіп тұрады. Қазақ тілі қасиетті Қазақ домбырасының үнімен үндесіп жатады. Ана тілі – бұл әкенің тілі, туған халықтың тілі. Ана тілін біз кішкентай кезімізден әке-шешемізден, әжеміз бен атамыздан біле бастаймыз. Ана сүтіндей бойымызға біртіндеп сіңеді. Халықтың тәуелсіздігінің ең басты белгісі – оның ана тілі, ұлттық мәдениеті. Өзінің ана тілі, ұлттық мәдениеті жоқ ел өз алдына мемлекет болып өмір сүре алмайды. Дүниедегі барлық халық тәуелсіздікке ұлттық қадыр-қасиетін, мәдениетін, ана тілін сақтап қалу үшін ұмтылады. Сондықтан кез келген мемлекет өзінің аумағында салт-дәстүрін, ана тілін айрықша қорғайды. Еліміз Қазақстан Республикасы егемен ел атанды. Ана тілімізге мемлекеттік мәртебе берілді. Тіл туралы заң қабылданды. Президентіміздің 2003 жылғы 15 қарашадағы жарлығымен қыркүйектің үшінші жексенбісі Қазақстан Республикасы халықтары тілдерінің күні ретінде атап өтілетін болды. Тіл адамдар арасындағы қатынас құралы, өйткені адамдар қоғамдық өмірде бір-бірімен тіл арқылы сөйлеседі, пікір алмасады, ойын жеткізеді. Тіл арқылы біз оқып, білім аламыз, қалаған мамандықты игереміз. Тіл арқылы даналар сөзін оқып білеміз, одан ғибрат аламыз. “Өнер алды – қызыл тіл” деген осыдан шыққан болар.
Мен өз ауылымды жақсы көремін. Себебі бұл – менің туған жерім. Әркімнің туған жері өзіне ыстық. Ауылда тұрамын, осында менің атам, әжем, әкем, анам, ағам, қарындасым, бауырларым, менің ұстазым, достарым. Біздің ауыл шағын, бірақ бәрі бар: балабақша, мектеп, дүкен. Ауылымның тұрғындары таныс, көшелері таза.
Маған жылдың барлық мезгілдері ұнайды. Қыста отбасымызбен аққала жасаймыз, көктемде әкем құстарға ұя жасайды. Жазда өзенге шомылуға барамыз. Менің ауылда достарым да көп. Олармен татумын.
Біз егін өсіреміз. Көктемде, жазда, қыста мен әкеме көмек көрсетемін. Комбайнмен, трактормен жүремін. Қырда жұмыс көп. Болашақта ер жеткенде мен ауылға қайтып ораламын. Сондықтан өскенде өз ауылымның көркеюіне өз үлесімді қосамын. «Ауылымның гүлденгені – Қазақ елінің гүлденгені» – деп ойлаймын.
Объяснение:
дұрыс шыгар (｡◕‿◕｡)