Переводите ! бір жарлы жігіт жас күнінде оқыған ұстазымен жолығып, өзінің бұл күнде кедей болғандығын шақты. онымен бірге оқыған серіктерінің көбі бай болып, кейбіреулері жұртқа қадірлі кісі болып кеткенде, өзінің әрқашан көрген күні жоқшылық екенін сөйледі. «қалайша сен өзің айтқандай кедейсің? » – деді ұстазы. «сенің денің сау, қол-аяғың аман, жұмысқа жарарлықсың» және шәкіртінің қолын көрсетіп сұрады: «сен мына қолыңды мың сомға кестіруге рұқсат етер ме едің? ». «құдай сақтасын! он мың сомға да кестірмеспін» деді жігіт. «қаншаға берер едің жарық дүниені көретұғын қырағы көздеріңді, сақ құлақтарыңды, мықты аяқтарыңды? » – деді ұстаз. «мен бұларды дүниенің малына да айырбастамас едім», – деді шәкірт. сонда ұстаз шәкіртке: «қалайша енді осынша байлыққа ие бола тұрып, жарлымын дейсің? » – деді.
"Боже За десять тысяч не дал бы отрезать"- сказал молодой человек. "За сколько отдал бы видящих весь мир, своих зорких глаз, свои уши, крепкие ноги?"-сказал учитель.
"Я не поменял бы их на никакие богатства мира",-сказал ученик учителю. Тогда учитель ученику: " Почему тогда хозяин таких богатств, считаешь себя бедным?"сказал.