Перевести текст (нет, не с переводчиком, а кто действительно понимает, хоть с заменой слов или без каких-либо предложений) 1. казахские традиции и обычаи при рождении ребенка. появление малыша в семье — радостное и волнительное событие. с этим связаны многие казахские традиции и обычаи при рождении ребенка. 2. традиции и обычаи казахского народа: 40 дней ребенку когда исполняется 40 дней ребенку, его официально представляют родным, близким, друзьям. этот праздник называется кыркынан шыгару. считается, что до истечения этого срока малыш слишком слаб и незащищен от воздействия внешней среды, а особенно — злых сил. до окончания сорока дней новорожденному не срезают ногти и не стригут волосы, его не показывают чужим людям. 40 дней — относительный срок: мальчикам устраивают празднество на 37–38-й день, а девочкам — на 41-й. казахи верят, что в таком случае сын вырастет отважным и могучим, а дочка — покладистой и домовитой. киндик шеше или другая добропорядочная женщина старшего возраста купает новорожденного и одевает чистую одежду, срезает ему волосы (родители сохраняют их как оберег) и ногти (их сжигают). 3. согласно древним традициям казахского народа по завершении сорокадневки ребенку официально имя. это прерогатива старшего поколения. обычно свекры называют наследника или наследницу. если молодые родители самостоятельно ребенку имя, то это считается выражением неуважения к старшим, что неприемлемо в казахских семьях.
1. Бала туған кездегі қазақ дәстүрлері мен әдет-ғұрыптары. Баланың отбасында пайда болуы-қуанышты және қызықты оқиға. Осыған бала туған кездегі көптеген қазақтың салт-дәстүрлері байланысты.
2. Қазақ халқының салт-дәстүрлері: балаға 40 күн
Бала 40 күн болғанда, оны ресми түрде туған-туыстарына, жақындарына, достарына ұсынады. Бұл мереке қырқынан шығару баланы деп аталады. Бұл мерзім аяқталғанға дейін бала тым әлсіз және сыртқы ортаның, әсіресе зұлым күштің әсерінен қорғалмаған деп есептеледі. Қырық күн аяқталғанға дейін Жаңа туған нәрестеге тырнақтарды кеспейді және шашты кеспейді, оны бөтен адамдарға көрсетпейді. 40 күн-салыстырмалы мерзім: ұлдар 37-38 — ші күні, ал қыздар 41-ші күні тойлайды. Қазақтар мұндай жағдайда ұлы ержүрек әрі күшті, ал қызы — тыныштықты және домовитамен өседі деп сенеді.
Киндик шеше немесе үлкен жастағы басқа мейірімді әйел нәрестені шомып, таза киім киеді, шашты (ата-анасы оларды қорек ретінде сақтайды) және тырнақтарды (оларды жағады) кеседі.
3. Қазақ халқының ежелгі дәстүріне сәйкес, қырық күн өткеннен кейін балаға ресми түрде есім беріледі. Бұл аға ұрпақтың прерогативасы. Әдетте қызылша мұрагер немесе мұрагер деп аталады. Егер жас ата-аналар балаға өз бетінше ат берсе, онда бұл үлкендерге құрмет көрсетпеу болып саналады, бұл қазақ отбасыларында қолайсыз.