Табиғаттың басты байлығы – жер. Жер біздің қазынамыз, байлығымыз.
Адамдар, жан – жануарлар, өсімдіктер өз қорегін осы жерден алады.
Қасиетті Жер – Ана - алып күнді айналып жүретін жеті ғаламшардың ең құдыреттісі.
Ата – бабамыз осы жер үшін сан ғасырлар бойы қан төгіп, басын қатерге тіккен.
Адамның өмірі жермен тығыз байланысты.
Жерден қасиетті, жерден киелі дүние жоқ. Жер бар жерде ел бар. Яғни жер өмір сүрер ортамыз. Жер – адамның жарық дүниеге көзін ашқаннан тербеткен бесігі.
Адам өзінің туын - өскен жеріне деген шынайы сүйіспеншілігін, алаулаған сағынышын, қадір – құрметін жүректен шыққан құдыретті сөзбен, ойлы өлеңмен, сазды әуенмен, сырлы суретпен жеткізеді.
Дәйексөз
Баптағанға – жер жомарт
Халық даналығы
Түйін: Жерді күтіп, баптап, таза ұстау керек. Өйткені Жер – ана жомарт дархан көңілімен адамға барын бергісі келеді. Тіпті қазба байлықтары да жерден алынады. Түрлі жеміс – жидектерде, әсем гүлдерде, тіпті дәнді дақылдар да ұдайы суарып күтіп баптағаннан көбейе түс
В 1989 году в Казахстане в Алматинской области, высоко в горах на плато (жайляу) «Майтобе» профессором С. Акитаевым, с этнографа Жагда Бабалыкулы[kk], был обнаружен наскальный рисунок с изображением музыкального инструмента и четырёх танцующих человек в разных позах. По исследованиям известного археолога Кемаля Акишева, данный рисунок датируется периодом неолита. Сейчас этот рисунок находится в музее народных инструментов им. Ыкыласа Дукенулы в городе Алматы, Казахстан. Как видно из рисунка, инструмент, изображенный древним художником на скале, сильно похож на домбру по форме. На основании этого можно сказать, что прототип нынешней домбры имеет возраст более 4000 лет и является одним из первых щипковых инструментов — предтечей современных музыкальных инструментов подобного вида.
Объяснение:
Табиғаттың басты байлығы – жер. Жер біздің қазынамыз, байлығымыз.
Адамдар, жан – жануарлар, өсімдіктер өз қорегін осы жерден алады.
Қасиетті Жер – Ана - алып күнді айналып жүретін жеті ғаламшардың ең құдыреттісі.
Ата – бабамыз осы жер үшін сан ғасырлар бойы қан төгіп, басын қатерге тіккен.
Адамның өмірі жермен тығыз байланысты.
Жерден қасиетті, жерден киелі дүние жоқ. Жер бар жерде ел бар. Яғни жер өмір сүрер ортамыз. Жер – адамның жарық дүниеге көзін ашқаннан тербеткен бесігі.
Адам өзінің туын - өскен жеріне деген шынайы сүйіспеншілігін, алаулаған сағынышын, қадір – құрметін жүректен шыққан құдыретті сөзбен, ойлы өлеңмен, сазды әуенмен, сырлы суретпен жеткізеді.
Дәйексөз
Баптағанға – жер жомарт
Халық даналығы
Түйін: Жерді күтіп, баптап, таза ұстау керек. Өйткені Жер – ана жомарт дархан көңілімен адамға барын бергісі келеді. Тіпті қазба байлықтары да жерден алынады. Түрлі жеміс – жидектерде, әсем гүлдерде, тіпті дәнді дақылдар да ұдайы суарып күтіп баптағаннан көбейе түс
В 1989 году в Казахстане в Алматинской области, высоко в горах на плато (жайляу) «Майтобе» профессором С. Акитаевым, с этнографа Жагда Бабалыкулы[kk], был обнаружен наскальный рисунок с изображением музыкального инструмента и четырёх танцующих человек в разных позах. По исследованиям известного археолога Кемаля Акишева, данный рисунок датируется периодом неолита. Сейчас этот рисунок находится в музее народных инструментов им. Ыкыласа Дукенулы в городе Алматы, Казахстан. Как видно из рисунка, инструмент, изображенный древним художником на скале, сильно похож на домбру по форме. На основании этого можно сказать, что прототип нынешней домбры имеет возраст более 4000 лет и является одним из первых щипковых инструментов — предтечей современных музыкальных инструментов подобного вида.