Вокальдық музыка — музыка аспабының сүйемелдеуімен немесе сүйемелдеуінсіз жеке әншіге, хорға арналып жазылған музыкалық шығармалар. Ірі жанрлары — музыка-драмалық шығармалар, оратория, орта жанрлары — кантата, вокалды цикл, литургия, хор концерті, Кіші жанрлары — вокалды миниатюра (ән, романс). Кейде адам дауысы оркестрлік музыкаға үлесіп айтылады (мысалы, Петр Ильич Чайковскийдің «Щелкунчик»-те). Вокалды музыканың жанрлары: Ораториалды
Камералы
Оперетта
Джаз
Вокалдық музыкаға халық әндері, жырлары, классиктері мен қазіргі композиторларының ән-хорлары жатады. Вокальдық музыка, негізінде, халық арасынан шыққан. Бұған Біржан-Сал, Мұхит, Абай, Ақан сері, Жаяу Мұсаның әндері кепіл[1].
Рок-музыка (ағылш. rock — теңселу, сілкіну) — қазіргі замандағы поп-музыка саласы. Рок-музыка негізін Солтүстік Американың халықтық фольклоры — рок-н-ролл және кантри құрайды. Рок-музыка алғаш 1950 — 60 ж. Ұлыбритания және АҚШ-та қалыптасқан. Рок-музыканың танымал өкілдері — “Битлз”, “Роллинг стоунз”, “Лед Зеппелин”, “Пинк Флойд” сияқты музыкалық ансамбльдер. Рок-музыканың негізгі белгілері: блюздік композициялық құрылымдар, қысқа ангемитондық ырғақ, дыбысты электрлік және электрондық аспаптармен күшейту арқылы әсерлілігін арттыру. Рок-музыка жастар субмәдениетінің бір бөлігі болып саналған. Оның ішкі өзіндік белгілері мен ерекшеліктеріне байланысты бірқатар ағымдар дараланады. Мысалы, әлеуметтік-мәдени қозғалыстарға қатысты (“хиппи”, “панк рок”, т.б.), жас ерекшелігіне байланысты (ересектерге, жасөспірімдерге арналған), екпін мен белсенділігіне (“ауыр рок”, “жеңіл рок”) және техникалық жабдықталуына қарай (“афро-рок”, “барокко-рок”, “джаз-рок”, т.б.), көркем мәдениет жүйесіндегі орны бойынша (коммерциялық “поп-рок”, элитарлық “рок-авангард”), т.б. Рок мәдениеті үшін музыканттардың жүріс-тұрысы, киім киісі, рок-шоуды безендіру, бейнеклиптерді шығару сияқты сыртқы көрініс факторлары маңызды рөл атқарады. ТМД елдерінде Рок-музыка 1965 — 80 ж. дамыды. Бірқатар әуесқой топтар құрылды. Сондай-ақ кәсіпқой-сазгерлердің (А.Г. Шнитке, Э.Н. Артемьев) назарына іліккен жанр элементтері кең стильдік контексте қолданылды. Кейінгі жылдары Рок-музыка Батыс елдерінде тек өнер түрі ретінде қабылданады. [1]
Объяснение:
Вокальдық музыка — музыка аспабының сүйемелдеуімен немесе сүйемелдеуінсіз жеке әншіге, хорға арналып жазылған музыкалық шығармалар. Ірі жанрлары — музыка-драмалық шығармалар, оратория, орта жанрлары — кантата, вокалды цикл, литургия, хор концерті, Кіші жанрлары — вокалды миниатюра (ән, романс). Кейде адам дауысы оркестрлік музыкаға үлесіп айтылады (мысалы, Петр Ильич Чайковскийдің «Щелкунчик»-те). Вокалды музыканың жанрлары: Ораториалды
Камералы
Оперетта
Джаз
Вокалдық музыкаға халық әндері, жырлары, классиктері мен қазіргі композиторларының ән-хорлары жатады. Вокальдық музыка, негізінде, халық арасынан шыққан. Бұған Біржан-Сал, Мұхит, Абай, Ақан сері, Жаяу Мұсаның әндері кепіл[1].
Рок-музыка (ағылш. rock — теңселу, сілкіну) — қазіргі замандағы поп-музыка саласы. Рок-музыка негізін Солтүстік Американың халықтық фольклоры — рок-н-ролл және кантри құрайды. Рок-музыка алғаш 1950 — 60 ж. Ұлыбритания және АҚШ-та қалыптасқан. Рок-музыканың танымал өкілдері — “Битлз”, “Роллинг стоунз”, “Лед Зеппелин”, “Пинк Флойд” сияқты музыкалық ансамбльдер. Рок-музыканың негізгі белгілері: блюздік композициялық құрылымдар, қысқа ангемитондық ырғақ, дыбысты электрлік және электрондық аспаптармен күшейту арқылы әсерлілігін арттыру. Рок-музыка жастар субмәдениетінің бір бөлігі болып саналған. Оның ішкі өзіндік белгілері мен ерекшеліктеріне байланысты бірқатар ағымдар дараланады. Мысалы, әлеуметтік-мәдени қозғалыстарға қатысты (“хиппи”, “панк рок”, т.б.), жас ерекшелігіне байланысты (ересектерге, жасөспірімдерге арналған), екпін мен белсенділігіне (“ауыр рок”, “жеңіл рок”) және техникалық жабдықталуына қарай (“афро-рок”, “барокко-рок”, “джаз-рок”, т.б.), көркем мәдениет жүйесіндегі орны бойынша (коммерциялық “поп-рок”, элитарлық “рок-авангард”), т.б. Рок мәдениеті үшін музыканттардың жүріс-тұрысы, киім киісі, рок-шоуды безендіру, бейнеклиптерді шығару сияқты сыртқы көрініс факторлары маңызды рөл атқарады. ТМД елдерінде Рок-музыка 1965 — 80 ж. дамыды. Бірқатар әуесқой топтар құрылды. Сондай-ақ кәсіпқой-сазгерлердің (А.Г. Шнитке, Э.Н. Артемьев) назарына іліккен жанр элементтері кең стильдік контексте қолданылды. Кейінгі жылдары Рок-музыка Батыс елдерінде тек өнер түрі ретінде қабылданады. [1]