Мәтінді оқып, достық туралы ұлы адамдардың ойларын қатыстырып өзіндік пікіріңді жаз Достық туралы ойлар
Дүниедегі ең ұлы сезімдердің бірі – достық. Әр адам дүниеге келгеннен кейін, ес білгеннен-ақ жан дүниесіндегі сырын, мұң-шерін тарқатып, қуанышы мен қайғысын бөлісетін дос іздейді. Қандай да бір қиындыққа тап болсаң, оны досыңмен бөлісіп, досыңның ақылын тыңдап, шешім таба аласың. Менің ойымша, басқаға жақсы да адал дос болу үшін, ең алдымен, түсінік, адамды тыңдай білу, ақыл бере білу қабілеті жоғары болуы тиіс. Достық адамдардың ең алдымен бір-біріне сенуінен басталады. Ол артқан сайын, достық та қатая түседі. Ал бір-біріне сенімі жоқ, дегенмен өздерін дос санайтындар да бар, ол жалған достық – бірде бар, бірде жоқ.
«Достық» туралы нақты ой айтқан философ А.Шопенгауэр өзінің «Өмірлік данышпандықтың афоризмдері» деген еңбегінде: «Нағыз шынайы достық адамдардың бір-бірімен терең, таза және адал қарым-қатынасын қажет етеді. Бұл дегеніміз – досыңыздың қайғысы мен қуанышына ортақтаса білу деген сөз. Осының бәрі адамның табиғи өзімшілдік, өркөкіректік қасиеттерін жояды» деген. Күнделікті өмірде көңіліңе шапағат сәулесін шашып, сенің төрт құбылаңды тең ететін айналаңдағы достарыңның басы бұзылмағаны қандай жақсы.
Парсы жазушысы Кабустың әйгілі «Қабуснама» кітабында былай делінген екен: «Ей, перзентім! Мынаны білгейсің: адамға тірісінде доссыз болмайды. Адамның доссыз болғанынан ағайынсыз болғаны жақсы. Бір данышпаннан: «Дос пен ағайынның қайсысы жақсы?» – деп сұрапты. Данышпан «Дос жақсы»,- депті. Сол үшін достарыңның ісі жайында ойла, оларға сәлем-сауқат жіберіп тұр және қамқор бол. Себебі, әркім өз досын жадында тұтпаса, достары да оны есінде сақтамайды, ақырында ол доссыз қалатын болады». Және халықта «Алтын берген – дос емес, ақыл берген – дос» деген мақал бар. Достық – бұл өмірдегі еш нәрсемен бағаланбайтын құндылық.
Дос табу оңай, ал оны сақтау қиын. Сенім мен жарқын көңіл – достықты берік ететін тірек саналады. Өзі шынайы дос бола білген адамның достары да көп болады және жер бетінде өзін жалғыз сезінбейді. Күнделікті өмірде көңіліңе шапағат сәулесін шашып, сенің төрт құбылаңды тең ететін айналаңдағы достарыңның басы бұзылмағаны қандай жақсы.
Современный суверенный Казахстан, переживает период своего национального возрождения. Возрастающий интерес к истории своего народа, к своей национальной культуре, к истокам формирования этноса и его эволюции в системе общемировой цивилизации – реалии, характерные для всего постсоветского на рубеже веков, называемого отдельными исследователями временем «взбунтовавшейся этничности» или «нового национального возрождения» [1, с.5]. Этот процесс в полной мере относится и к казахскому этносу, поскольку ранее имело место сознательное изживание и уничтожение культурных традиций на протяжении всего двадцатого века. За семидесятилетний советский период в Казахстане боролись с традициями как с «пережитками Однако никакие общественно-политические процессы не смогли «затушевать» этническую индивидуальность и национальное самовыражение казахского этноса. В связи с этим позитивное обращение к религии и истории своего народа, собственным национально-культурным корням может служить для решения таких актуальнейших проблем современного общества в области брака и семьи, как рост числа разводов, низкое количество браков и падение рождаемости, малодетность, воспитание в неполных семьях, сиротство и др. Поэтому не вызывает сомнения важность и актуальность как в научном, так и в общественном отношении постановка проблемы изучения культурных традиций и ценностей современной казахской семьи с позиции этнопсихологического анализа. Принимая во внимание тот факт, что проблемы брака и семьи носят междисциплинарный характер, мы сочли необходимым и единственно возможным в нашем случае провести комплексный (междисциплинарный) анализ историко-этнографической и культурологической литературы, а также эмпирических исследований в психологической и социологической науках. Так, среди историко-этнографических работ особо выделяются труды выдающегося казахстанского ученого Х.А. Аргынбаева [2; 3]. Его докторская диссертация «Семья и брак у казахов» посвящена истории становления и развития казахской семьи [4]. В ней представлен проведенный автором многоплановый и глубокий этнографический анализ семьи и брака у казахов в разные исторические периоды. Особенно это касается во о формах заключения брака, свадьбе и свадебных обрядах.
Объяснение:
написала всё что знала) дальше не вместилось(
Объяснение:
Су, мен сізге алғысымды білдіргім келеді және сіз менің өмірімнің бір бөлігі екендігіңізді айтамын.Мен сіз үшін көп нәрсе жасадыңыз. Ия, мен үшін ғана емес, барлығымыз үшін. Жер бетіндегі барлық адамдар сізді ішеді, одан аулақ өмір сүріңіз, шомылыңыз, кішкентай балалар бір уақытта қуанып, күннің ыстық күнінде суға түседі. Сізсіз мен және осы ғаламшардағы барлық адамдар қайтыс болды, сіз жедел жәрдемсіз, сіз ішімдікті сезінгенде немесе біреуді жаман сезінсеңіз, сіз бәріне пайдалысыз.Су - бұл менің өмірім.