Алтынемел Ұлттық табиғи паркі Іле өзені алқабында орналасқан. Парк 1996 жылы, осы өңірдің бірегей табиғи кешенін сақтау үшін құрылды.
Алтынемел құмдарындағы «Әнші құм» немесе «Айғай құм» - танымал жерлердің бірі. Оның алып жатқан жерінің үлкен болуы сонша, ұзындығы екі-үш километрге дейін, ал биіктігі шамамен 120 метрге жетеді. Бұл құмның бір ерекшелігі – құрғақ күндері әуенді дыбыстар шығарады. Оның әуені бірнеше шақырымдарға жайылып, алыстан да естіліп тұрады. Кейбір пікірлерге сүйенсек, құмның ұсақ бөлшектері бір-біріне үйкелген кезде осындай әуенді дыбыстар шығады екен: жеңіл самал жел шиқылдаған дыбыстар шығарса, қатты жел орган дыбысына ұқсас әуен шығарады. Алайда, желсіз күнде де құмның әуенін тыңдауға болады. Осы сиқырына байланысты, құм жайында көптеген аңыздар пайда болған.
Құмның тағы бір ерекшелігі – ол басқа құмдар сияқыт орнын ауыстырып, көшіп жүрмейді, керісінше, мыңдаған жылдар бойы Алтынемел аумағында, бір орында тұр. Осы жерде тұратын адамдар айтатын аңыздарға сүйенсек, дәл осы құмның астында Шыңғысхан және оның сенімді жауынгерлері жерленген екен. Ал сиқырлы құмның әуендететіні – ханның рухы ұрпағына өз жеңістері жайында сыр шерткені.
Ключевыми факторами влияющими на развитие казахских ремесел стали основные формы хозяйственной деятельности: пастбищно-кочевое скотоводство и орошаемое земледелие, а также географические особенности расположения. Так через территорию современного Казахстана в древности проходил великий шелковый путь, что несомненно привело к развитию торговых отношений и культурному обмену с другими народами. Помимо этого казахи с давних пор умели добывать руду и были мастерами в обработке металла: золота, серебра, железа, меди.
Скотоводство, как основной вид хозяйственной деятельности и соответственно источник материалов и сырья, таких как кожа, шерсть, пух, рога крупного рогатого скота, привело к развитию многих видов казахских ремесел: валяние шерсти, выделка и тиснение кожи, пошив одежды, резьба по кости, ювелирное искусство. Особенно ценились шкуры жеребят и ягнят. Из кожи выделывали замшу на халаты, кафтаны, шаровары. Из шерсти валяли ковры, кошмы, делали шнуры, ленты. В отдельных регионах Казахстана до средины девятнадцатого века пастбищно-кочевое скотоводство сочеталось с орошаемым земледелием.
Недра Казахстана богаты полиметаллическими рудами. На территории Казахстана сохранилось много древних выработок, что позволяло относительно легко добывать руду, из которой выплавляли железо, серебро, медь. В древние времена казахи, находя много самородков меди, выделывали из нее копья, казаны и другое. Золото преподносили в дар. Оно было одним из главных предметов торговли. Из золота мастера зергеры (ювелиры) делали украшения для знати. Есть казахская поговорка: "Искусство мастера познается только в золоте и серебре".
Алтынемел Ұлттық табиғи паркі Іле өзені алқабында орналасқан. Парк 1996 жылы, осы өңірдің бірегей табиғи кешенін сақтау үшін құрылды.
Алтынемел құмдарындағы «Әнші құм» немесе «Айғай құм» - танымал жерлердің бірі. Оның алып жатқан жерінің үлкен болуы сонша, ұзындығы екі-үш километрге дейін, ал биіктігі шамамен 120 метрге жетеді. Бұл құмның бір ерекшелігі – құрғақ күндері әуенді дыбыстар шығарады. Оның әуені бірнеше шақырымдарға жайылып, алыстан да естіліп тұрады. Кейбір пікірлерге сүйенсек, құмның ұсақ бөлшектері бір-біріне үйкелген кезде осындай әуенді дыбыстар шығады екен: жеңіл самал жел шиқылдаған дыбыстар шығарса, қатты жел орган дыбысына ұқсас әуен шығарады. Алайда, желсіз күнде де құмның әуенін тыңдауға болады. Осы сиқырына байланысты, құм жайында көптеген аңыздар пайда болған.
Құмның тағы бір ерекшелігі – ол басқа құмдар сияқыт орнын ауыстырып, көшіп жүрмейді, керісінше, мыңдаған жылдар бойы Алтынемел аумағында, бір орында тұр. Осы жерде тұратын адамдар айтатын аңыздарға сүйенсек, дәл осы құмның астында Шыңғысхан және оның сенімді жауынгерлері жерленген екен. Ал сиқырлы құмның әуендететіні – ханның рухы ұрпағына өз жеңістері жайында сыр шерткені.
Ключевыми факторами влияющими на развитие казахских ремесел стали основные формы хозяйственной деятельности: пастбищно-кочевое скотоводство и орошаемое земледелие, а также географические особенности расположения. Так через территорию современного Казахстана в древности проходил великий шелковый путь, что несомненно привело к развитию торговых отношений и культурному обмену с другими народами. Помимо этого казахи с давних пор умели добывать руду и были мастерами в обработке металла: золота, серебра, железа, меди.
Скотоводство, как основной вид хозяйственной деятельности и соответственно источник материалов и сырья, таких как кожа, шерсть, пух, рога крупного рогатого скота, привело к развитию многих видов казахских ремесел: валяние шерсти, выделка и тиснение кожи, пошив одежды, резьба по кости, ювелирное искусство. Особенно ценились шкуры жеребят и ягнят. Из кожи выделывали замшу на халаты, кафтаны, шаровары. Из шерсти валяли ковры, кошмы, делали шнуры, ленты. В отдельных регионах Казахстана до средины девятнадцатого века пастбищно-кочевое скотоводство сочеталось с орошаемым земледелием.
Недра Казахстана богаты полиметаллическими рудами. На территории Казахстана сохранилось много древних выработок, что позволяло относительно легко добывать руду, из которой выплавляли железо, серебро, медь. В древние времена казахи, находя много самородков меди, выделывали из нее копья, казаны и другое. Золото преподносили в дар. Оно было одним из главных предметов торговли. Из золота мастера зергеры (ювелиры) делали украшения для знати. Есть казахская поговорка: "Искусство мастера познается только в золоте и серебре".