Мұхтар Мағауин соғыс жылдарында қазақ халқының өзге ұлт өкілдерін бауырына басқаны туралы шығарма қалай аталады? * "Кешқұрым" әңгімесі
"Аласапыран" романы
"Бір атаның балалары" повесі
Мұхтар Мағауин соғыс жылдарында қазақ халқының өзге ұлт өкілдерін бауырына басқаны туралы шығармасының басты кейіпкері кім? *
Зигфрид
Ахмет
Дәуренбек
Мұхтар Мағауин қай жылы өмірге келді? *
1941жыл ,4ақпан
1940 жыл, 2ақпан
1945 жыл, 1ақпан
Көп нүктенің орнына сәйкес келетін сөзді тап. Түркияның халықаралық "Түрік дүниесіне қызмет" сыйлығының атанған. *
тарихи
заңғар
иегері
Көп нүктенің орынына сәкес келетін сөзді тап. Мұхтар Мағауин -қазақтың жазушысы. *
заңғар
тарихи
әдебиетін
"мое любимое животное- лошадь"
Я очень люблю лошадей. Это очень крупные животные, которые относятся к семейству лошадиных. Лошади поражают меня своей величественностью и красотой. Они издавна служили людям передвигаться на дальние расстояния и перевозить груз.
Два года назад я впервые покаталась на лошади. С тех пор я поняла, как сильно я люблю этих животных. Они сильные, выносливые и очень быстрые. Еще меня очень умиляют пони и зебры, которые тоже относятся к семейству лошадиных. Я с уверенностью могу сказать, что мое любимое животное - лошадь.
Шіркін, балалық шақ - бал дәуренім-ай... Асыр салып, көбелек қуып, дала кезіп жүруші едім. Мектеп қабырғасында жүргенде, қаланың у-шуынан жалығып, кезекті демалысты асыға күтетінмін. Отбасында үш ұлдың ортасында өскен жалғыз қыз бала болғандықтан өте ерке едім. Әкем менің айтқанымды екі етпейтін. Әр тоқсан сайын киімдерімді жинап, ауылға аттанатынмын. Неге екенін білмеймін, «ауыл» десе, асығып туратынмын. Шіркін, таза ауа, кең аула, жеміс ағаштарына толы үлкен бау. Түн ортасына дейін ойын ойнап, баудан қалаған жемісімді жұлып жеп жүре беруші едік. Әкемнің еркетайы болғандықтан, атам мен әжем менің орынсыз қылықтарыма көз жұма қарайтын. Ауылдағы қара шаңыраққа мен секілді туыстарымның балалары да қыдырып келуші еді. Әкемдер отбасында он ағайынды. Атам мен әжемнің он ұл-қызынан 42 немересі бар. Демалыста әр үйден екі-үш баладан ауылдағы қара шаңыраққа аттанатынбыз. Бәріміз тай-құлындай тебісіп, жасырынбақ ойнап, скакалкамен секіріп, доп қуалап ауылдағы уйдің астаң-кестеңін шығарып қайтатын едік. Жасырынбақ ойнар сәтте міндетті түрде «Алма кетті домалап, көше бойын аралап» деп санамақ жүргізетінбіз.