Лия "отан үшін алға! "ұран нағыз ерліктің ұраны болды. "1944 осы жылдың қаңтар айында немістер бекіткен қазан ауылына шабуыл басталды. кеңес жауынгерлері жауды күйретеді. әдетте, әлия қай сәтке дейін молдағұлова өз жолдастарының көшбасшысы болды. --- ура! отан үшін! -- молдағұлова ұраны болған жауынгерлермен бірге жүрді., талпынды алға. оның мәліметтері бойынша, 8 неміс солдаты қаза тапты. траншеяларда кескен шайқас басталды. немістер . молдағұлова ет температурасы неміс траншеяларына басып озды. блиндаждан неміс офицері қыз үшін шықты ұстап алды. жекпе-жек басталды. күш тең емес еді. әлия фашистік хайуананы 1942 жылы ол тырнақпен атып, автоматтан неміс офицері е атқан. дәл осылай әлия молдағұлованың кеудесінде фашистік тапанша сезімге бөленгісі келетіндердің барлығы атылды " - марапаттау парағында. жан үзілген кезде әлия неміс солдат, бұл 14 қаңтар күні жетпіс сегізінші күн болды. әлия 13 қаңтар сапураға соңғы күні хат жазды: "сәлем саған, отан! " выписать 3 самых важных предложений из текста перевод: алии «вперед за родину! "девиз стал девизом настоящего мужества. «1944 в январе этого года началось нападение на деревню казаниха, укрепленную немцами. советские солдаты грозно обвалились врагу. как правило, какого момента, алия молдагулова стала лидером своих товарищей. --- ура! за родину! -- молдагулова, ставшая девизом, сопровождала бойцов., стремился вперед. по его данным, 8 солдат погибли. в траншеях началась битва, которую вырезали. немцы не выдержали. молдагулова с температурой мяса вперед обгонялся в траншеи. из блиндажа вышел офицер, чтобы девушку поймал. начались поединки. сила была не равной. алия фашистского хайуана в 1942 году он был расстрелян с ногтями и выстрелил офицера е из автомата. именно так все желающие в процессе выработки ощущений - фашистских пистолетом в грудь алии молдагуловой выстрелил " - на наградном листе. когда душа прерывается, алия солдат, это было уже семьдесят восьмой день 14 января. алия 13 января последний день сапураға написал письмо: " тебе, родина! » 30
Объяснение:
Аспан әлемі -жұмбақ әлем. Ғарышқа адамдар ұшып барып келіп жатырған ғасырда не қылған жұмбақ дерсіз? Алайда күндіз көгілдір,түнде түпсіз тұңғиық аспанға қарап жатып,аржағында не бар екен деген ойға қалмау мүмкін емес!Мен де солай ойлаймын. Әрине, ғылымның дамыған заманында,көзі ашық,көкірегі ояу адамның аспанда не бар екен деп ойлануы күлкілі де шығар? Ондағы жұлдыздар,аспан денелері, құйрықты жұлдыздар, осы күнге дейін ашылмаған жұлдыздар -бәрі тылсым дүниенің жұмбағы емес пе? Мысалы "Жетіқарақшы", "Үркер", "Таразы" тағы да басқа деген шоқжұлдыздар атауы қалай пайда болды? Бұл да мен үшін қызық. Қазақ халқы жұлдыздарға ,аспанға қарап, ауа райын болжайды. Мысалы, жаңа ай шалқасынан жатып туса,күн суық болады,жұлдыз көп болса,күн ашық болады. "Халық айтса-қалып айтпайды" дегендей, өмірдегі тәжірибесімен-ақ дана халқымыз аспанға ұшпай-ақ, аспан әлемінің сырын білген сияқты. Дегенмен, біз білмейтін жұмбақ көп...
Қорқыт Атаның сегіз қырлы күмбезді мазары қәзіргі Қызылорда облысы, Қармақшы ауданына қарасты теміржол станциясына жақын Сырдария өзенінің жағасына /IX—XI ғ./ орнатылған. Мазардың сыртқы көрінісі қазақтың киіз уйі сияқты дөңгелек. Ә. А. Диваев пен И. А Кастаньенің зерттеуі бойынша /IX ғ. / мазар кірпіштен салынған. Ішкі жағы қазақтың түрлі оюларымен безендіріліп, кереге, уықтар бейнеленген. XIX ғасырдың аяғында Қорқыттың табыты басқа жерге көшірілгең, мазарының қалдықтарын Сыр суы шайып әкеткен. Соңғы жьілдары /1978—1980/ Қазақстан Республикасы тарихи және мәдени ескерткіштерді қоргау қоғамы Орталық советі Президиумының шешімі бойынша арнайы қаржы босатылып, Қорқытқа мәңгі ескерткіш орнатылды.
Алматылық жас архитектор Ибраев Бектің жобасы бойынша жүзеге асырылған, қазақтың көне музыкалық аспабы — қыл қобыз бейнеленген бұл ескерткіш желмен бірге ыңылдап, үн салып тұрады. Ескерткіш Қызылорда облысы, Қармақшы ауданының теміржол станциясына жақын жерден бой көрсетеді. Қорқыт Ата мазарын 1898 жылы қазақтың көрнекті фольклорисі, қазақ ауыз әдебиеті үлгілерінің белгілі жинаушысы Ә. Диваев түсіріп алған екен. Сол фото-сурет Стамбул университетінің профессоры М. Ергиннің /Китаби Қоркыт/ еңбегінде пайдаланылған.