Тетя неожиданные Тоты ополчились собрать детей в первой половине дня. Красные и синие цветы в руках, один пакет ustattı. Детей, теперь идут в школу. Əpkeleriñ себя и твои братья будут посвящены школьной bitirwlerine. Прозвенел последний звонок. Она прочла стихотворение, песня şırqaysıñdar bïleysiñder. Они поздравили gülderiñdi sıylaysıñdar. Ряды как цветы не bantïkti женщин и детей вместе с ними до триумфа детей из-за пределов jürdi.Balalarğa dəpter и синий карандаши с sıyladı.Bəri сфотографировали. (некоторые незнаю сам(а) думай )
Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туғанқала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туғанкөшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.
