Кітап білім бұлағы. Кітап білімнің қайнар көзі. Онсыз, яғни кітапсыз өмір сүру XXI ғасырда мүмкін емес екендіге мәлім. Кітап қана дәл мәнді білім береді, себебі ол адамды терең ойлауға жетеледі. Әр адам кітаптың беттің ашқан сайын оның әлемінің тылсым табиғаттын, жаңа құндылықтарды үйренеді . "Наданмен дос болғанша, кітаппен дос бол" деп текке айтылмаған. Кімде де болса білімділікке сәл-пәл болсада құштарлығын дамытуға көмектеседі. Кітап оқыған адамның шетте калмасы анық. Қазіргі заманың техниканың дамуына байланысты "кітапханалардың болашағы жоқ" деген сөздің қисыны келмейді. Себебі, компьютер адамның денсаулығыны, әсіресе көзіне зиян. Егер кітапхана болмаса бізден көз қалама. Сондықтанда болашақ адамның өз қолында - кітапхананың әлі де болса маңызы бар екенің дәлелдейік. Сол себепті білім бәріне керек.
Жанибек Сакпантаевич Карбозин родился в 1933 году в совхозе Амангельды Джамбулского района Алма-Атинской области. В 1956 году окончил филологический факультет Казахского государственного университета им. С. М. Кирова. Многие годы работал в редакциях журналов, в системе народного образования. В настоящее время — председатель рабочего комитета совхоза «Куртинский». Автор ряда поэтических сборников: «Подснежник» (1959), «Приключение Тамная» (1963), «В моей мастерской» (1964), «Где наш Бекен?» (1970), «Букет цветов» (1972), «Свисток» (1975), «Дети нашего аула» (1976). В 1969 году республиканский театр кукол поставил пьесу Ж. Карбозина «Кербакбай». В переводе поэта на казахском языке опубликованы стихи С. Маршака, Ю. Тувима, К. Чуковского, Дж. Родари, ряда болгарских поэтов.
Жанибек Сакпантаевич Карбозин родился в 1933 году в совхозе Амангельды Джамбулского района Алма-Атинской области. В 1956 году окончил филологический факультет Казахского государственного университета им. С. М. Кирова. Многие годы работал в редакциях журналов, в системе народного образования. В настоящее время — председатель рабочего комитета совхоза «Куртинский».
Автор ряда поэтических сборников: «Подснежник» (1959), «Приключение Тамная» (1963), «В моей мастерской» (1964), «Где наш Бекен?» (1970), «Букет цветов» (1972), «Свисток» (1975), «Дети нашего аула» (1976).
В 1969 году республиканский театр кукол поставил пьесу Ж. Карбозина «Кербакбай».
В переводе поэта на казахском языке опубликованы стихи С. Маршака, Ю. Тувима, К. Чуковского, Дж. Родари, ряда болгарских поэтов.