Сәлеметсіз бе әжетай! Қалыңыз қалай? Ауыл тыныш па? Сізде бәрі жақсы ма? Өзіңізді күтіп жүрсіз бе? Ауылдағылардың жағдай қалай? Менде, бізде бәрі жақсы. Сізді қатты сағынып кеттім ғой. Сіздей нағыз әже менде ғана бар ма деймін. Нағыз әже сіздей болсын. Менің қатты ауылға барғым келеді. Сіз қалаға қашан келесіз? Мен сізге арнап өлең шығардым. Оқып көріңіз.
Әжем менің ардақты.,
Әжем менің салмақты.
Мені жақсы көретін,
Нағыз әжем бар менің.
Бұл өлеңде сіз туралы айтылған. Жарайды әжетай сау болыңыз! Аман болыңыз! Сіздің хатыңызды күтетін боламын.
— Биолог Туранов, сіз өз пікіріңізді кесіп айтсаңызшы, қараптан қарап отырып дағдарып қалдық қой. Осылай отыра береміз бе, жоқ әлде тысқа шығып өлеміз бе?
«Байқоңыр-12» космос кемесінің командирі Елшібек Оразов креслода шалқалап жатқан биологқа осылайша шүйілді.
Туранов көзін тарс жұмып сулық жатыр. Оның қалың ой арпалысында жатқанын сезу онша қиын емес-ті. Ол ақырын жыбырлап көзін ашты да, кеудесін көтеріп отырды. «Байқоңырдың» барлық экипажы мұны қаумалап тұр. Туранов алпамса денелі кең маңдай командир Оразовты, әншейінде талшыбығым деп әзілдейтін кеме дәрігері Мәриям Темірболатованы, конструктор-механик байсалды мінез Осиповты көз жүгірте шолып өтті. Бәрінің де жанарында бұлыңғыр үміт ізі. «Байқоңыр» болса космос әлемінің бір белгісіз түкпіріндегі әлдеқандай жұмбақ сырлы сарғыш планетаның тұтқыны. Кеме экипажының бұл планетаның үстіне шығу-шықпау жөніндегі айтыс-таласы, пікір алысуы бір тәуліктен бері толассыз.
Сәлеметсіз бе әжетай! Қалыңыз қалай? Ауыл тыныш па? Сізде бәрі жақсы ма? Өзіңізді күтіп жүрсіз бе? Ауылдағылардың жағдай қалай? Менде, бізде бәрі жақсы. Сізді қатты сағынып кеттім ғой. Сіздей нағыз әже менде ғана бар ма деймін. Нағыз әже сіздей болсын. Менің қатты ауылға барғым келеді. Сіз қалаға қашан келесіз? Мен сізге арнап өлең шығардым. Оқып көріңіз.
Әжем менің ардақты.,
Әжем менің салмақты.
Мені жақсы көретін,
Нағыз әжем бар менің.
Бұл өлеңде сіз туралы айтылған. Жарайды әжетай сау болыңыз! Аман болыңыз! Сіздің хатыңызды күтетін боламын.
Сәлеммен сіздің немереңіз.
— Биолог Туранов, сіз өз пікіріңізді кесіп айтсаңызшы, қараптан қарап отырып дағдарып қалдық қой. Осылай отыра береміз бе, жоқ әлде тысқа шығып өлеміз бе?
«Байқоңыр-12» космос кемесінің командирі Елшібек Оразов креслода шалқалап жатқан биологқа осылайша шүйілді.
Туранов көзін тарс жұмып сулық жатыр. Оның қалың ой арпалысында жатқанын сезу онша қиын емес-ті. Ол ақырын жыбырлап көзін ашты да, кеудесін көтеріп отырды. «Байқоңырдың» барлық экипажы мұны қаумалап тұр. Туранов алпамса денелі кең маңдай командир Оразовты, әншейінде талшыбығым деп әзілдейтін кеме дәрігері Мәриям Темірболатованы, конструктор-механик байсалды мінез Осиповты көз жүгірте шолып өтті. Бәрінің де жанарында бұлыңғыр үміт ізі. «Байқоңыр» болса космос әлемінің бір белгісіз түкпіріндегі әлдеқандай жұмбақ сырлы сарғыш планетаның тұтқыны. Кеме экипажының бұл планетаның үстіне шығу-шықпау жөніндегі айтыс-таласы, пікір алысуы бір тәуліктен бері толассыз.