Бағзы заманнан бері қарай өмір сүрген ақын, жыраулар қазақ жеріндегі замана көшінің бағыт-бағдарын елден бұрын бағамдап, өмір ағымының беталысын, тіршілігінің тынысын тамыршыдай дөп басып танып отырған. Іштен, тыстан келетін қауіп-қатерлерді алын-ала сезіп білген. Бұл өзгелерден артық туған ақын, жырауларға тәңірдің берген тән қасиеті болса керек. Олар қой үстіне бозторғай жұмыртқалаған мамыражай заман болса, шаттана, масаттана жырлаған. Ел басына күн туған аласапыранда отты жырларымен қалың қазақтың жігерін жанып, тұтастық пен бірлікке шақырған. Ал туған жеріне жатжұрттықтар сұқ көздерін сүзіп, шеңгелдеп қол сала бастағанда жыландай жылжып келе жатқан қасіреттен халқын сақтандырып жырмен зар жылаған. Жат пиғылдылардың елдің іргесін ірітіп, ырысын шашып, қазынасын қасықтап та, шөміштеп те таситынын елден бұрын аңғарған. Ақындар алмағайып заманда елдің жігерін жанып, төнген қауіптің бетін қайтаруға халықты үндеп отырған.
1) Реттік:
екінші, үшінші, төртінші, жетінші, оныншы, он бесінші, жиырмасыншы, жиырма бесінші, отыз жетінші, тоқсан алтыншы, қырық төртінші, жиырма жетінші, отыз сегізінші, алпыс алтыншы, жүзінші, елуінші, қырық тоғызыншы, елу екінші, тоқсан жетінші.
2) Топтау:
екіден, үштен, төрт-төрттен, жетіден, он-оннан, он бестен, жиырмадан, жиырма бестен, отыз жетіден, тоқсан алтыдан, қырық төрттен, жиырма жетіден, отыз сегізден, алпыс алтыдан, жүзден, елуден, қырық тоғыздан, елу екіден, тоқсан жетіден.
3) Болжалдық:
Бірнеше жолмен жасалады;
екі шақты, үштей, төрттей, жетіге таман, он шақты, он-он бес, жиырмадай, жиырма бестей, отыз жетідей, тоқсан алтыларда, қырық төрттей, жиырма жетідей, отыз сегіздей, алпыс алтыға таман, жүздеген, елудей, қырық тоғыздай, елу екіге жуық, тоқсан жетідей.
Объяснение:
Бағзы заманнан бері қарай өмір сүрген ақын, жыраулар қазақ жеріндегі замана көшінің бағыт-бағдарын елден бұрын бағамдап, өмір ағымының беталысын, тіршілігінің тынысын тамыршыдай дөп басып танып отырған. Іштен, тыстан келетін қауіп-қатерлерді алын-ала сезіп білген. Бұл өзгелерден артық туған ақын, жырауларға тәңірдің берген тән қасиеті болса керек. Олар қой үстіне бозторғай жұмыртқалаған мамыражай заман болса, шаттана, масаттана жырлаған. Ел басына күн туған аласапыранда отты жырларымен қалың қазақтың жігерін жанып, тұтастық пен бірлікке шақырған. Ал туған жеріне жатжұрттықтар сұқ көздерін сүзіп, шеңгелдеп қол сала бастағанда жыландай жылжып келе жатқан қасіреттен халқын сақтандырып жырмен зар жылаған. Жат пиғылдылардың елдің іргесін ірітіп, ырысын шашып, қазынасын қасықтап та, шөміштеп те таситынын елден бұрын аңғарған. Ақындар алмағайып заманда елдің жігерін жанып, төнген қауіптің бетін қайтаруға халықты үндеп отырған.
Объяснение:
,,,