Ұлттық валюта – мемлекеттіліктің басты нышандарының бірі. Осындай жоғары мәртебеге ие төл теңгеміздің егемен елдің дербес ақша-кредиттік саясатын жүргізуші құралына айналып, Тәуелсіздік жылнамасына алтын әріптермен жазылғанына биыл 18 жыл толды. Елбасымыз Нұрсұлтан Назарбаевтың экономикалық реформаларын серпінді жүзеге асырудың мемлекеттік тұтқаларының бірі Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкі ұлттық валютамыздың одан әрі тұғырлана түсуін қамтамасыз етіп келеді.Биылғы жылдың айтулы оқиғасы – ел Тәуелсіздігінің 20 жылдығының кеңінен аталуы облыс банк жүйесінің 140 жылдығымен тұспа-тұс келіп отыр. Далалық өлкедегі тұңғыш банктің 1871 жылы Петропавл қаласында ашылуы кездейсоқ болмаса керек. Тоғыз жолдың торабы бойындағы шаһардың көрші Ресейдің Батыс Сібір аймағы мен Қазақстанның және Орта Азияның орталық өңірлерінің керуен жолдары қиылысында орналасуы сауда-саттық саласында маңызды орын алды. Бастапқыда Ресей империясының, кейін Кеңес елінің құрамында болған Қазақ елі өзінің дербес ақша саясатын жүргізе алмағаны белгілі. 1991 жылы желтоқсанда егемендігіміз жария етілгеннен кейін Қазақстан нарықтық экономика талаптарына жауап беретін банк жүйесін құруға кірісті. Еліміз алдында дербес ақша-кредиттік саясатын жүргізу және республика экономикасын одан әрі реформалау міндеті тұрды. Соған байланысты ұлттық валютамызды енгізу қажеттігі туды. Ресей ұсынған рубль аймағына ену шарты Қазақстан үшін қолайсыз болды. Айналымда қолма-қол ақшаның жетімсіздігі қиын жағдай қалыптастырды. Экономика тұрақсызданып, өндіріс құлдырады. Тауарлар мен қызметтер бағасы бұрын-соңды болмаған дәрежеде шарықтады. 1993 жылдың аяғында инфляция көрсеткіші 2297 пайызға жетті. 1993 жылы 13 сәуірде КСРО Мемлекеттік банкінен бөлініп шыққан Қазақ республикалық банкін Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкі етіп құру жөнінде заң қабылданды. Осы жылы 15 қарашада айналымға төл теңгеміз енгізіліп, банк жүйесінің ұлттық нормативтік және құқықтық негіздерін реттеу үрдісі басталды. Бұл – Президенттің дер кезінде қабылдаған көрегенді байламы еді. Өйткені, осы кезеңде бірыңғай ақша жүйесін сақтап қалуға болмайтыны, соған орай өз валютамызды енгізу, дербес ақша-кредиттік саясат жүргізу ауадай қажет болатын. Жалпы қолданыстағы рубль Қазақстанның Тәуелсіздігін тежейтіні айдан анық еді. Мұндай тәуекелге бару ел мүддесін ойлаудан туған бірден-бір батыл шешім болатын.
«Ат — ер қанаты» деп жеті қазынаның біріне балаған, «ат-аруақ» деп бір жүйрікті бүкіл ел, ауыл намысына санаған. Сондықтан ол жүйріктің егесі ат өзінің жеке меншігі болғанымен оны басқа жаққа сатуға құқы, қақысы болмаған. Ол — елдің аты, ел намысы сынға түсер айтулы аламанға бүкіл бір ру, бүкіл бір аймақ, өңір сол аттың тілеуін тілеп баратын болған. Бүкіл тілеулес ағайын күңіреніп аруақ шақырып сол аттың тілеуін тілеген. Атқа шапқан өрімтал балалар соңғы айналымда әр қайсысы өзінің ұраны болған баба атын шақырып шырылдағанда екі көздерінен жас парлап, келе жататын. Қазақтың бар тірлігі қанатты тұлпарлармен біте қайнасып келген. Қазіргі таңда қазекең жылқы жануарын «мінсең — көлік, жесең — ас» деп біліп, қадірін ұмыта бастағандай. Ал бәйге жарыстары, сәйгүлік ұстау байлардың ермегіне айналып барады…