Иә, еккенім өсіп тұр. Екі мыңыншы жылы он гек жерді алып, елім-ауылым үшін деп бастап кетіп едім. Екке
декоративті, табиғатта сирек кездесетін ағаштар еді. Ауылға
беріп жайқалтып қоймақшы едім. Су тапшылықтан қурап
АЙТЫЛЫМ -тапсырма. Оқылым мәтініндегі диа.
монологке айналдырып жазып, белгілі тұлғалардың негізгі маманд
мен сүйіп айналысатын ісі туралы ұжымда ой бөлісіңдер. Сөздер
Оқылым 6-тапсырма. Мәтінді оқып, негізгі ақпараттарды есіңе сан
Сұхбат
Әшірбек Сығай:
- Дулат, асыл тас жинамайсыз, оттық жинамайсыз, мүшI.
кинамайсыз. Марка жинамайсыз. Осы сіздің хоббиіңіз не?
Дулат Исабеков:
0, сен біздің үйдегі шахматты көрмеген екенсің ғой. В
кенде «Хабар» телеарнасынан көрсеткені қалған-құтқаны.
шақтысын ғана қалдырып, қалғанын елге таратып жіберді
Әйткені үйге сыймай кетті. Санкт-Петербургтен кеше әкеле
шахматым бар. Якутиядан біреуін әкелдім. Әнеугүні Иран
барғанымда мақтап-мақтап біреуін сатқан, әкелсем, жай ға
шахмат.
Әшірбек Сығай:
– Нұрғали, ал енді өз қолыңыздан жайқалтып бір бау ер
деп естігенбіз. Қалай, жайқалып келе ме?
Нұрғали Нүс
жатқаны жаныма батады. Алты-жеті мың түп.
о
(Әшірбек Сы
ЖАЗЫЛЫМ
синоним және антоним сөздерді көбірек қолданыңдар.​

Ақ киімді, денелі, ақ сақалды, Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды. Үсті-басы ақ қырау, түсі суық, Басқан жері сықырлап, келіп қалды. Дем алысы - үскірік, аяз бен қар, Кәрі құдаң - қыс келіп, әлек салды. Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып, Аязбенен қызарып ажарланды. Бұлттай қасы жауып екі көзін, Басын сіліксе, қар жауып, мазаңды алды. Борандай бұрқ-сарқ етіп долданғанда, Алты қанат ақ орда үй шайқалды. Әуес көріп жүгірген жас балалар, Беті-қолы домбығып, үсік шалды. Шидем мен тон қабаттап киген малшы Бет қарауға шыдамай теріс айналды. Қар тепкенге қажымыс қайран жылқы Титығы құруына аз-ақ қалды. Қыспен бірге тұмсығын салды қасқыр, Малшыларым, қор қылма итке малды. Соныға малды жайып, күзетіңдер, Ұйқы өлтірмес, қайрат қыл, бұз қамалды! Ит жегенше Қондыбай, Қанай жесін, Құр жібер мына антұрған кәрі шалды.

Әке – асқар тау.Отбасында әкенің орны бөлек. Әке – сол шаңырақтың бар ауыртпалығын көтеретін, асырап-бағуға да, жақсы тәлім-тәрбие беруге де міндетті адам. Әке – бала үшін асқар тау. Әке қамқорлығы дегеніміз – отбасы мүшелерін әртүрлі пәле-жаладан қорғап отыратын қасиетті ұғым. Сондықтан әкені сыйлау, оған үлкен құрметпен, ілтипатпен қарау баланың парызы болмақ. Ақын Жарасқан Әбдірашевтың әке десе – ауылы, ауыл десе – әкесі есіне оралатын перзенттік жүрегі дамылсыз соққан. Қашан да қамқор болған сан үмітке, Өтермін сақтауменен салтыңды әсем. Көнбей ме көңіл шіркін кәрілікке, Өкпелеп қалмайсың ба «қартым” десем! Ақын үшін, «бір ауылдың бәйтерегі» – өмірдің ащы-тұщысын халқымен бірге татқан әкесі. Сондықтан ол әкеден алатын тәрбие де салиқалы болмақ. Әке – ұрпақтың панасы, үйдің басшысы, әрі тәрбиешісі. Ол тек бір отбасының ғана емес, ауылдың, рудың қамқоршысы, ел ағасы. Өмірге келген баланың әрбір сәтті қадамы әке үшін үлкен мәртебе, зор мақтаныш болмақ. Сондықтан да әке ақылымен жүру, ешкімнің ала жібін аттамай, адал ғұмыр кешу баланы тек жақсы болашаққа ғана әкеледі. «Әкеге бағыну – аллаға бағыну» депті Мұхаммед пайғамбарымыз. Демек, әкені ренжітпей оның айтқанының үдесінен шығып отыру әрбір перзенттің басты парызы екен. Ақылы мен пайымы терең аналар балаларын үнемі әкесін сыйлап, құрметтеуге бейімдеп отырады. «Әкең ренжіп қалар», «Әкең жіберсе, бара ғой», «Әкеңе барып сәлем бер», «Әкеңнің керегін дайында» деп әкеге құрмет, қызмет етуге баланы жасынан дайындап отырса, мұндай отбасында әрдайым тәртіп, ынтымақ пен бірлік болуы сөзсіз. Әке ұл-қызын намысшылдыққа, елі, руы, қала берді өз бауырлары үшін еңбек етіп, өмір сүруге баулып отырады. Әкенің мейірімі мен талап қойғыштығының, еңбеккерлігінің бала тәрбиесіне ықпалы көп.