Ф.Оңғарсынованың «Біреудің күлкісін көріп, бақыттының түр-түсін көріп, шаттанып қалған шағымда, жеткендей арман-сағымға, қуаныштан дірілдеп денем, алдыңа күлімдеп келем», - деген жолдарын негізге ала отырып, өлең туралы өз сезіміңізді бір шумақпен немесе қарасөзбен жазыңыз.

Давным давно, кто то устроил свадьбу. Пришел и Кожа. Одежда на нем была не из хороших, но он никого не волновал и никто не приглашал его поесть и посидеть. Затем, он уходит и идет домой, он одевает более привлекательную одежду и возвращается на свадьбу. В этот раз его принимают, просят посидеть и поесть, ему дают мясо.
 -Кожа, давай ешь! Наслаждайся! - говорят ему, но он не ест и сувает свой шапан (плащь) в еду и говорит:
-Ешь мой шапан. ешь,- и молча сидит. Тогда хозяин свадьбы: 
-Что вы творите? Ваш шапан ест мясо? 
Тогда Кожа:
Ты оказывается не уважаешь человека а уважаешь одежду на нем, по этому я даю еду моему шапану! отвечает он.

Тілім менің тірлігімнің айғағы,
Тілім барда айтылар сөз ойдағы.
Өшсе тілім менде бірге өшемін,
Оссе тілім менде бірге өсемін. - деп шешен адамдар бекер айтпаған.
               ТІл болмаса, ел де болмайды. Тіл - әрбір ұлтта,  әр елде әр түрлі болады. Ол өмірде ең құдыретті, қастерлі. Ол әр адамға ана сүтімен еніп, қалыптасады. Тіл байлығы - әр елдің ұлттық мақтанышы. Ол атадан балаға мирас болып қалған асыл мұра. Демек, әр адам ана тілін көзінің қарашығындай қорғауға, оның орынсыз шұбарлануының қандайына болса, да қарсы тұруы тиіс. Ана тілі – ең басты байлығымыз. Ана тілі - ең ұлы мен тамаша тіл. Менің ана тілім - қазақ тілі. Қазақ тілі - мемлекеттік тіл. Бұл - ауыр тіл, бірақ әрбір құрметті азаматқа оны білу керек. Тіл - ұлттың жаны. Ал ұлттың болашағы - оның ана тілі. Тіл - халықпен бірге өмір сүріп дамиды, әр ұлттың тілі - оның бақыты мен тірегі. Елбасы Н.Ә.Назарбаев халықтың болашағы туралы тереңнен толғай отырып, «мемлекеттің ең басты дүниесі тек ғана байлық емес, сонымен қатар ана тіліміздің болашағы» деген болатын.