дос - жанының айнасы тәрізді. себебі өзі қандай болса, дәл сондай жанына жақын жанды іздейді. ойы, арман-тілегі, мақсат, ең бастысы өмірдегі құндылығы бір ң шынайы дос болып, өмір бойы араларынан қыл өтпейді.
досының қандай болғанын қалайтынын сұрасаң, талап-тілектерін тізіп сала береді. алайда дәл осы талаптарға өзі жауап бере ме? дәл өзі ондай мінсіз, адал досқа лайық па? өкініштісі сол, оны ойлай бермейді. досыңа талап қоярдан бұрын, ең алдымен өзіңнің қандай дос бола алатыныңды ойлау керек. досқа қояр талаптарды алдымен өзіне қоя білген өзі де біреуге шынайы дос бола алмақ.
ң арасындағы қарым-қатынастың іргетасы - адалдық. өзің адал болмай, өзгеден адалдықты күту бекершілік. достықта да адалдық болмаса, ол мәңгілікке ұласа алмайды.
ақиық ақын мұқағали мақатаев:
"достыққа жүрмін, достыққа жүрмін құмартып,
өлгелі жүрмін өзіме-өзім мін артып",- дейді.
қарап отырсақ, достыққа шөлдеген, достықты аңсаған ақын өзгеден мін іздеп, өзгеге кінә артпайды. өзгеге талап қоймастан бұрын, өз жанына үңіліп, өзінің қандай дос бола аларын ойлаған ақын өлеңіндегі дәл осы жолдар жоғарыдағы ойымызды қуаттай түседі.
ң күні болғандықтан, кіммен де болсын қарым-қатынасқа бей-жай қарауға болмайды. мұнда да зор жауапкершілік қажет. досына қарап танитынын ескерсек, өзі қандай болса, дәл сондай ға ұшырасады, дәл өзіндей жақын тартады. сондықтан нағыз дос іздесеңіз, өзіңізді-өзіңіз кемелдендіруге тырысып, ұдайы
достық – ң бір-біріне адал, қалтқысыз сеніп, бір мүдделі, ортақ көзқараста болатын қасиеті. достық өзара жауапкершілік пен қамқорлықтың, рухани жақындықтың белгісі. нағыз достық кісіге шабыт беріп, өмірде кездесетін түрлі сәтсіздіктерге мойымауға, басқа түскен қайғы мен қиыншылықты бірге көтеруге жәрдемдеседі. дос-жарандардың мінездері әр түрлі болып келуі мүмкін. мысалы, біреуінде ққ не шабандық, екіншісінде тұйықтық не жігерсіздік байқалса да, бұлар достыққа кедергі бола алмайды, қайта нағыз достық осындай кемшіліктерден арылуға көмектеседі. сатқындық, екі жүзділік, өтірікшілік, өзімшілдік достықпен сыйыспайды. қазақтың дәстүрлі әдеп жүйесінде достыққа үлкен көңіл бөлінеді. халық арасында достық туралы мақал-мәтелдер жеткілікті: “дос жылатып, дұшпан күлдіріп айтады”, “досы жақсының, өзі де жақсы”, “дүниеде ң жалғыз қалғаны — өлгені, қайғының бәрі соның басында”. достыққа қарама-қарсы ұғым — қастық пен күншілдік. мұндай сезімге ерік алдырғандар басқаның қуаныш-қызығын, ырыс-бағын көтере алмайды, дос дегеннің не екендігін білмейді. дұрыс дос таңдай білу — өмірлік мақсаттардың бірі; саясаттанудағы достық ұғымы мемлекеттер арасындағы саяси, қ, мәдени мүдде тұрғысынан ынтымақтастық орнату шараларын бейнелеу үшін қолданылып жүр.
дос - жанының айнасы тәрізді. себебі өзі қандай болса, дәл сондай жанына жақын жанды іздейді. ойы, арман-тілегі, мақсат, ең бастысы өмірдегі құндылығы бір ң шынайы дос болып, өмір бойы араларынан қыл өтпейді.
досының қандай болғанын қалайтынын сұрасаң, талап-тілектерін тізіп сала береді. алайда дәл осы талаптарға өзі жауап бере ме? дәл өзі ондай мінсіз, адал досқа лайық па? өкініштісі сол, оны ойлай бермейді. досыңа талап қоярдан бұрын, ең алдымен өзіңнің қандай дос бола алатыныңды ойлау керек. досқа қояр талаптарды алдымен өзіне қоя білген өзі де біреуге шынайы дос бола алмақ.
ң арасындағы қарым-қатынастың іргетасы - адалдық. өзің адал болмай, өзгеден адалдықты күту бекершілік. достықта да адалдық болмаса, ол мәңгілікке ұласа алмайды.
ақиық ақын мұқағали мақатаев:
"достыққа жүрмін, достыққа жүрмін құмартып,
өлгелі жүрмін өзіме-өзім мін артып",- дейді.
қарап отырсақ, достыққа шөлдеген, достықты аңсаған ақын өзгеден мін іздеп, өзгеге кінә артпайды. өзгеге талап қоймастан бұрын, өз жанына үңіліп, өзінің қандай дос бола аларын ойлаған ақын өлеңіндегі дәл осы жолдар жоғарыдағы ойымызды қуаттай түседі.
ң күні болғандықтан, кіммен де болсын қарым-қатынасқа бей-жай қарауға болмайды. мұнда да зор жауапкершілік қажет. досына қарап танитынын ескерсек, өзі қандай болса, дәл сондай ға ұшырасады, дәл өзіндей жақын тартады. сондықтан нағыз дос іздесеңіз, өзіңізді-өзіңіз кемелдендіруге тырысып, ұдайы
достық – ң бір-біріне адал, қалтқысыз сеніп, бір мүдделі, ортақ көзқараста болатын қасиеті. достық өзара жауапкершілік пен қамқорлықтың, рухани жақындықтың белгісі. нағыз достық кісіге шабыт беріп, өмірде кездесетін түрлі сәтсіздіктерге мойымауға, басқа түскен қайғы мен қиыншылықты бірге көтеруге жәрдемдеседі. дос-жарандардың мінездері әр түрлі болып келуі мүмкін. мысалы, біреуінде ққ не шабандық, екіншісінде тұйықтық не жігерсіздік байқалса да, бұлар достыққа кедергі бола алмайды, қайта нағыз достық осындай кемшіліктерден арылуға көмектеседі. сатқындық, екі жүзділік, өтірікшілік, өзімшілдік достықпен сыйыспайды. қазақтың дәстүрлі әдеп жүйесінде достыққа үлкен көңіл бөлінеді. халық арасында достық туралы мақал-мәтелдер жеткілікті: “дос жылатып, дұшпан күлдіріп айтады”, “досы жақсының, өзі де жақсы”, “дүниеде ң жалғыз қалғаны — өлгені, қайғының бәрі соның басында”. достыққа қарама-қарсы ұғым — қастық пен күншілдік. мұндай сезімге ерік алдырғандар басқаның қуаныш-қызығын, ырыс-бағын көтере алмайды, дос дегеннің не екендігін білмейді. дұрыс дос таңдай білу — өмірлік мақсаттардың бірі; саясаттанудағы достық ұғымы мемлекеттер арасындағы саяси, қ, мәдени мүдде тұрғысынан ынтымақтастық орнату шараларын бейнелеу үшін қолданылып жүр.