Қонаққа келгенде ең бірінші үлкендермен амандасып, хәл мұрасы қажет. Тіптен сіз оны танымасаңызда. Және олардың сұрақтарына нақты жауап қайтаруға тиіссіз. Мәселен "Рудың не? Кімнің баласысың?" деген секілді. Дастархан басына отырған соң асты үлкендер бастамайынша бастамау керек. Бұл ерсі көрінеді. Өзіңді барынша байсалды түрде ұстауға тиіссің. Күлкі қысып жатса да шыдап, қарқылдап күлмеуіңіз керек. Бұныңыз мәдениетсіздікке жатады. Және ең бастысы алдыңыздағы тамақты асықпай жеп, шәй ішіп болғасын міндетті түрде үлкендермен қоштасып қана шығып кетуіңізге болады. Бұлай етпесеңіз үй ісіне істеген құрметсіздігіңіз болады.
Ерғабыл әкесі Сапабекті қатты күтеді. Тіпті олар үйге келген кезде Ерғабыл жаңа қаз тұрған балаша тәлтіректей жүгіреді. Ол баласын, немересі, келінін қатты сағынады. Бірақ барлығы ол ойлағандай болмайды. Келіні жеңдері ашық, шұбар көйлек киген, шашын қидырған топ-томпақ келіншек шығады. Ал немересі болса атасы мен әжесін мүлде танымайды да. Ерғабыл өз немересі ауылда өз қолына алып қалғысы келеді. Оған Сапабек оның орыс мектебінде оқитынын сылтауратып, баласын қалдырғаны келмейді. Келіні болса ол үйде бөтен адамдай жүреді. Ол өз баласына осы үшін қатты ренжиді. Тіпті көңілі қалды деседе болады.
Сол үшін айтқым келетіні әр бала өз ата-анасын қиын жағдайда немесе бөлек қалдырып кетуге болмайды.
Қонаққа келгенде ең бірінші үлкендермен амандасып, хәл мұрасы қажет. Тіптен сіз оны танымасаңызда. Және олардың сұрақтарына нақты жауап қайтаруға тиіссіз. Мәселен "Рудың не? Кімнің баласысың?" деген секілді. Дастархан басына отырған соң асты үлкендер бастамайынша бастамау керек. Бұл ерсі көрінеді. Өзіңді барынша байсалды түрде ұстауға тиіссің. Күлкі қысып жатса да шыдап, қарқылдап күлмеуіңіз керек. Бұныңыз мәдениетсіздікке жатады. Және ең бастысы алдыңыздағы тамақты асықпай жеп, шәй ішіп болғасын міндетті түрде үлкендермен қоштасып қана шығып кетуіңізге болады. Бұлай етпесеңіз үй ісіне істеген құрметсіздігіңіз болады.
Ерғабыл әкесі Сапабекті қатты күтеді. Тіпті олар үйге келген кезде Ерғабыл жаңа қаз тұрған балаша тәлтіректей жүгіреді. Ол баласын, немересі, келінін қатты сағынады. Бірақ барлығы ол ойлағандай болмайды. Келіні жеңдері ашық, шұбар көйлек киген, шашын қидырған топ-томпақ келіншек шығады. Ал немересі болса атасы мен әжесін мүлде танымайды да. Ерғабыл өз немересі ауылда өз қолына алып қалғысы келеді. Оған Сапабек оның орыс мектебінде оқитынын сылтауратып, баласын қалдырғаны келмейді. Келіні болса ол үйде бөтен адамдай жүреді. Ол өз баласына осы үшін қатты ренжиді. Тіпті көңілі қалды деседе болады.
Сол үшін айтқым келетіні әр бала өз ата-анасын қиын жағдайда немесе бөлек қалдырып кетуге болмайды.
Объяснение:
есть в интернете