Менің хобби-это әрине ғой музыка. Мен өте ән айту сүйемін! Музыка маған серпінді тапсырма береді және ол менің өмірімнің мағынасы. Мен музыка өмірдің мағынасының төрт жылы стала. Мен мама актриса және ол жатпай-тұрмай жүр- әлдеқайда, ал мен бол- жас және түсінбе- қайда ол жүр-, бірақ бір күні мен сұра- бас ол: "маматай, ал- мен анда, қайда ол жатпай-тұрмай жүр-"!.Ол маған жауап берді, не ол мені ендігәрі алады. Және міне осы келесі ретті настал. Біз сырттың қаласында әлдеқандай театрға деген келдік және арқылы несколько сағат концерт басталды. қарамастан және маған олай понравилось, сияқты барлық ән айтты және мен жолға қойдым, не маған де керек ән айту үйренеді, бірақ қалды, не маған және емес қажет оқиды, бас менің дарын болыппын. Және міне енді мен бас вокал: у менің ең алды мұғалима арада әлемде музыкалық мектепке деген аралаймын! Мен өзінің өмірінің музыкамен ұсыну білмеймін!
Мой родной город жезказган. что я могу о нем сказать? самый обычный город, построенный в советскую эпоху, с однообразными, серыми, похожими друг на друга постройками, незатейливыми парками, простыми до боли улицами и регулярно разбивающимися до глубоких ям дорогами, с вечной пылью летом и колючими морозами зимой и, на фоне всего этого, с тянущимися ввысь родными медьзаводскими трубами.сейчас замершими и молчаливыми. такое описание можно дать многим в нашей стране, да и не только в нашей, но и в других странах бывшего советского союза. и живет мой город изо дня в день своими повседневными заботами и проблемами, которые близки и понятны сейчас почти всем не только в ближнем зарубежье, но и во всем мир
