Екі дос шөл далада жолаушылап келе жатады. Бір кезде сөзден сөз шығып, екеуі тартысып қалады. Біреуі ашуға қатты булығып, екіншісін ұрып қалады. Досының ұрғаны жанына қатты батады, бірақ ештеңе демей, құмға: "Бүгін мені досым ұрды",- деп жазып қояды. Екеуі көгорай шалғын жерге келгенше тоқтамай жүріп отырады. Суды сол жерден ішерміз деп келісіп алады. Бір кезде досынан таяқ жегені батпаққа аяғы кіріп, шыға алмай қиналады. Тіпті тұншығуға айналып, демі тарыла бастағанда, досы кұтқарып қалады. Батпақтан кұтылғаннан кейін, тастың үстіне ойып тұрып: «Бүгін мені досым өлім аузынан құтқарып қалды», – деп жазады. Оның бұл жазуына таңырқаған жолдасы:
– Ұрған кезімде құмға жаздың, ал енді не үшін тасқа жазып жатырсың? – деп сұрайды.
Сонда досы:
– Біреу бізге жамандық жасаса, оны құмға жазғанымыз дұрыс, кешірім самалы оны өшіріп кетсін. Ал біреу жақсылық жасаса, оны тасқа ойып жазайық, оны ешқандай жел өшіре алмасын!-деп жауап беріпті.
Жоғарыдағы мәтіндегі досының соңғы айтқан ойымен келісесің бе? Өз ойларыңды 7-8 сөйлеммен дәлелдеп жаз.
ДЕСКРИПТОРЛАР
- ойдың мағынасын ашады;
- өз ойын дәлелдеп жазады;
- сөйлем санын сақтайды.
Досы құрдасына осы сөздер арқылы ренжішті ұмытуға үйрен, ал жақсылықты мәңгілік есіңе сақта деп айтқысы келді.Себебі сен ренжісіңді құмға жазсаң оны жел шайып кетеді ал тасқа жазсаң ол мәңгілікке сақталады.