Еділді тартып алғаны Етекке қолды салғаны.
Жайықты тартып алғаны
Жағаға қолды салғаны.
Ойылды тартып алғаны
Ойдағысы болғаны.
Маңғыстаудың үш түбек
Оны-дағы алғаны.
Үргеніш пен Бұхарға
Арбасын сүйреп барғаны
Осы өлең жолдарда ақынның айтар ойы қандай?
керек болып тұр қазір
Бақыт бұл уақытта жоқ нәрсе және бұл уақытта қатты қалайтын нәрсе. Бақыт - бұл арман. Дегенмен, түсініксіз бір түйткіл орнайтыны, арман-тілек қалай жүзеге асысымен, артынша бақыт ізім-ғайым жоқ болып кетпей ме?! Арманыңыз ақиқат өмірде орын алған уақытта бақыт туралы ұғым жүрек түкпіріңізде белгілі бір уақытқа жатқандай болғанмен, алайда, аппақ таңның жарығында сол бір мол қуатты бақыт туралы ұғымның көлеңкесі кішірейіп, күн өткен сайын жарықтан артық жылдамдықпен күш-қуаты кеми бермек.
Адам нені армандап, нені ақиқат өмірде жүзеге асырып жатқанда өз-өзіне қуаныш сыйлайды? Адам белгілі бір іс-қимылдарды жасайды және онысы шырмалған шаруа тұрмысында қуаныш алып келеді. Қандай бір жаңалық ашпасын, өнер тудырмасын, бәрібір де оның барлығы мәңгілікке бақытты қыла алмайды.
Алма́-Ата́[4][5], или Алматы[6] (каз. Алматы, Almaty (инф.)[7]; до 1921 года — Верный) — город республиканского значения и крупнейший населённый пункт Республики Казахстан, бывшая столица Казахстана (до 1997), Казахской ССР (в составе СССР), Казахской АССР (в составе РСФСР).
По данным на начало 2020 года население города — 1 916 822 человек.Государственными органами Казахстана на русском и казахском языках город называется Алматы́; в России по-прежнему используется название Алма́-Ата́ (однако в СМИ используются оба названия).
Объяснение: