Бала кезімнен мен сіздің ертегілеріңізге, өлеңдеріңізге тәнтімін.Әрбір шығармаңыз, поэзия немесе проза болсын, ерекше. Олардың бәрі сіздің даналығыңызға, адамгершілік сабағыңызға және дарындылығыңызға байланысты.Мен сізге елдің болашағын, халықтың тағдырын түсініп, сезіну қабілеті үшін алғыс айтамын. Орыс халқының өмірінің кең, шынайы суреттері үшін, адам өмірінің нақты көрінісі үшін, бізге, қарапайым оқырмандарға үнемі сабақ бергенініз үшін рахмет. Сіздің шығармаларыңыз мәңгілік есімде қалатын болады!
Ана” – әрбір адамның жарық дүниедегі ең жақыны, жанашыры, қадірлісі, қамқоршысы ақ сүтін беріп аялаған жанын да аямаған ардақтысы. Ана – жүрек, жүректі құдіретте. Ана – тірек, тіректі құрметте, Ана – шыңың, шыңыңа сағынып жет. Ана – күнің, күніңе табынып өт. – деп жырлағым келеді. Кез келген адамның әдептілігі мен жан дүниенің сұлулығы, ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер бізге алдымен анадан тарайды. Ананың нәзік үні, жұмсақ аялы алақаны, жан жылуымен аялауы бізді әлдилеп жұбатады. Баласы үшін анасы бармайтын құрбандық бар ма? Ана болу – бүкіл өміріне кететін ұлы рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып қағуда, ол ана өзін-өзі ұмытып барлық күш жігерін сарқа жұмсайды, бұдан оның жаны байи, нәрлене түседі.
Құрметті Александр Сергеевич Пушкин!
Бала кезімнен мен сіздің ертегілеріңізге, өлеңдеріңізге тәнтімін.Әрбір шығармаңыз, поэзия немесе проза болсын, ерекше. Олардың бәрі сіздің даналығыңызға, адамгершілік сабағыңызға және дарындылығыңызға байланысты.Мен сізге елдің болашағын, халықтың тағдырын түсініп, сезіну қабілеті үшін алғыс айтамын. Орыс халқының өмірінің кең, шынайы суреттері үшін, адам өмірінің нақты көрінісі үшін, бізге, қарапайым оқырмандарға үнемі сабақ бергенініз үшін рахмет. Сіздің шығармаларыңыз мәңгілік есімде қалатын болады!
Ана” – әрбір адамның жарық дүниедегі ең жақыны, жанашыры, қадірлісі, қамқоршысы ақ сүтін беріп аялаған жанын да аямаған ардақтысы. Ана – жүрек, жүректі құдіретте. Ана – тірек, тіректі құрметте, Ана – шыңың, шыңыңа сағынып жет. Ана – күнің, күніңе табынып өт. – деп жырлағым келеді. Кез келген адамның әдептілігі мен жан дүниенің сұлулығы, ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер бізге алдымен анадан тарайды. Ананың нәзік үні, жұмсақ аялы алақаны, жан жылуымен аялауы бізді әлдилеп жұбатады. Баласы үшін анасы бармайтын құрбандық бар ма? Ана болу – бүкіл өміріне кететін ұлы рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып қағуда, ол ана өзін-өзі ұмытып барлық күш жігерін сарқа жұмсайды, бұдан оның жаны байи, нәрлене түседі.