Дүниедегі ең ұлы сезімдердің бірі – достық. Әр адам дүниеге келгеннен кейін өміріндегі сырын, мұң-шерін тарқатып, қуанышы мен қайғысын бөлісетін дос іздейді. Қиындыққа тап болсаң, оны досыңмен бөлісіп, ақылын тыңдап, шешім таба аласың.

Басқаға жақсы да адал дос болу үшін, ең алдымен, адамды тыңдай білу, ақыл бере білу қабілеті жоғары болуы тиіс. Достық алдымен адамдардың бір-біріне сенуінен басталады.

Сенім артқан сайын, достық та қатаяды. «Достық» туралы нақты ой айтқан философ

А.Шопенгауэр өзінің «Өмірлік данышпандықтың афоризмдері» деген еңбегінде: «Нағыз шынайы достық адамдардың бір-бірімен терең, таза және адал қарым-қатынасын қажет етеді. Бұл – досыңыздың қайғысына, қуанышына ортақтаса білу. Осының бәрі адамның

табиғи өзімшілдік, өркөкіректік қасиеттерін жояды», - деген. Бір данышпаннан: «Дос пен
ағайынның қайсысы жақсы?» - деп сұрапты. Данышпан «Дос жақсы», - депті. Сол үшін
достарыңның ісі жайында ойла, қамқор бол. Себебі, әркім өз досын жадында тұтпаса,
достары да оны есінде сақтамайды, ақырында ол доссыз қалады». Халықта «Алтын берген

– дос емес, ақыл берген – дос» деген мақал бар. Сенім мен жарқын көңіл – достықты берік

ететін тірек. Өзі шынайы дос бола білген адамның достары көп болады, жер бетінде өзін
жалғыз сезінбейді.

Адам не себепті өзіне дос іздейді? Мәтіннен екі дәлел келтіріңіз

1)

2)​

Казахский народ издавна имел самобытную танц. культуру. Однако канонич. форм нар. танца у казахов не было: основу танц. фольклора составляла импровизация. Его характерные особенности - экспрессивность исполнения, резкость движений, подвижность плеч, напряжённость и собранность корпуса и одновременно гибкость, позволяющая танцовщику включать сложные акробатич. приёмы. Подлинное развитие нац. танц. искусства началось в сов. время, когда стала развиваться художеств. самодеятельность, появились проф. театры. В 1933 была организована казах. муз. студия, в спектаклях которой участвовала небольшая группа учеников балетного педагога М. Арцибашевой. Этот коллектив составил ядро будущей балетной труппы Казахского театра оперы и балета. Первые нац. балеты, пост. на сцене театра: "Калкаман и Мамыр" Великанова (1938), "Коктем" Надирова (1940), "Камбар и Назым" Великанова (1950). В 50-е гг. началась деятельность казах. балетм. Д. Абирова (пост. "Дорогой дружбы" Тлендиева, Степанова и Манаева, 1958; "Камбар и Назым" Великанова, 1959; "Легенда о любви" Меликова, 1963, и др.). Большое значение для развития хореографич. искусства Казахстана имела также деятельность балетм. З. М. Райбаева (пост. балеты классич. наследия, "Чинтомюр и Мактум" Кужамьярова, 1968). В 1934 в Алма-Ате при муз. школе А. А. Александровым (Мартиросьянцем) основано балетное отделение, преобразованное в 1937 в Хореографическое училище Казахской ССР.

Құрманғазы күйлерінің шығу тарихы

Құрманғазының есею кезі патша өкіметіне қарсы бас көтерген Исатай Тайманұлы мен Махамбет Өтемісұлы бастаған халық көтерілісімен тұспа-тұс келген. Сол көтеріліс кезінде күйшінің алғашқы туындыларының бірі "Кішкентай" күйі дүниеге келеді.

Бұл күй халық композиторының үлкен шабытпен, жүрек толғанысынан туған классикалық үлгідегі толыққанды шығарма. Ахмет Жұбанов аса дарынды домбырашы-күйші Оқап Қабиғожиннің берген мағлұматына сүйене отырып, "Құрманғазы бұл күйді "Кішкене інісінің үлкен ағасы — Исатайға арнапты", — дейді.

Ал "Қайран, шешем" күйін Құрманғазы абақтыда жатқан кезде шығарған.

Бір күні түрмеде жатқан Құрманғазыға анасы Алқа келеді. Баласының түрмеде езілгенін көрген бірбеткей, ер мінезді ана ұлының жағынан бір тартып жібереді. "Мен ұл тудым ба десем, ез туған екенмін ғой, мына қас дұшпандарыңның алдында оныңды көрсетпе" деп, қапаста жатқан ұлына жігер берген екен. Осыдан кейін күйші қолына домбыра алып, "Қайран, шешем" күйін күмбірлете жөнеледі.

керегін өзіңе ал.