«Менің Отаным – Қазақстан» Кеңсің дала Туған ана, Көйлегің кең көк ала Жан беретін Тән беретін Мейірімді ана сен ғана. С.Сейфуллин. Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.
По одежде протягай и ножки.С миру по нитке — голому рубаха.По росту одежду прибирай!Рубаха кафтана к телу ближе.Бедному да вору — всякая одежда впору.Новую одежу кроят, к старой примеряют.Лень одежу бережет.Рубаха холщовая — хоть огня присеки.Молодец в кафтане, девка в сарафане.У бурлака когда белая рубаха, тогда и праздник.Снову сарафан на все пригожается, а обносится — по подлавочью наваляется.Ковры семи шелков, а рубаха и не прядена.Ша протягай және сирақтың киіміне.Мен әлемге ша жіпке - ашық жейде.Ша бойға киімді жинаңқыра-!Шекпеннің жейдесі денеге бер.Сорлы да ұрыға - көрінген киім шақ.Жаңа одежаны үлгілейді, кәріге примеряют.Жалқаулық одежаны күтеді.Жейде холщовая - тым оттың присеки.Азамат шекпенде, қыз сарафанда.Бас бурлақтың қашан ақ жейде, тогда және мейрам.Снову сарафан барлық пригожается, ал азып-тоз- - ша подлавочью тиеледі.Жеті жібектің кілемдері, ал жейде және прядена.
Кеңсің дала
Туған ана,
Көйлегің кең көк ала
Жан беретін
Тән беретін
Мейірімді ана сен ғана.
С.Сейфуллин.
Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.