Қазақстанның табиғатының көркемдігі, әсемдігі, қараса көз тоймайтын сұлулығы жайлы сипаттап айтса да тіл жетпейді. Осы көркем табиғатқа сұлулық силап тұрған тауы да, тасы да, өзені де, көлі де, құм даласы да, мұнайы мен газы да барлығы дерлік жер қойнауының сарқылмас қазынасы. Тіпті орманда мекен еткен жыртқыш аңдарын, тау аңдарын, суда мекен еткен балықтарын, бір сөзбен айтқанда ит-құсын қорғау біздің парызымыз. Қазіргі уақытта кейбір жануарлар, құстар, балықтар азайып кету қаупінде, сол себепті қызыл кітапқа еніп қорғалу үстінде. Одан басқа да табиғаттың әрбір мүшесін аялау, зиян келтірмеу, күтіп ұстау, қорлық көрсетпеу сынды қасиеттерді танытсақ, қоршаған ортаға құрметіміз деп білемін.
Ол туралы кезінде Ыбырай Алтынсарин жазып кеткен еді, қазақ әдебиеті пәнінде да ол кісі туралы мәлімет бар.
Сонымен Қыпшақ Сейітқұл деген кім? Қыпшақ Сейітқұл деген арғы атамыз елді отырықшы қылу мақсатымен Асан қайғы бабамыз секілді біраз жерді аралаған екен. "Ат арық болса жер семіз" деп атын сипай қамшылап біраз жерді шарлапты. Қас қарайған кез болса керек, бір таудың етегіне түнемекке ат шалдырып, тоқымын төсеніп, ерін жастанып жата кеткен екен. Түннің бір мезгілінде таудан етекке тастар домалап түсе бастайды. Әлгі кісі тастың екеуін алып "ертең көремін" деп қалтасына сала салады. Ертесіне қараса манағы тастар екі түйір алтын болып шығады. Сөйтсе, "көшкен алтын екен" дейді-мыс. Сол алтынын қаражатқа айналдырып, Қабырға өзенінің бойына қазық қағып, елінің басын біріктіріп, елге мал жинап, егін егіп, мал емшегі мен жер емшегін қатар еметіндей еліне үлкен бастама бастап берген екен дейді-мыс.
Қазақстанның табиғатының көркемдігі, әсемдігі, қараса көз тоймайтын сұлулығы жайлы сипаттап айтса да тіл жетпейді. Осы көркем табиғатқа сұлулық силап тұрған тауы да, тасы да, өзені де, көлі де, құм даласы да, мұнайы мен газы да барлығы дерлік жер қойнауының сарқылмас қазынасы. Тіпті орманда мекен еткен жыртқыш аңдарын, тау аңдарын, суда мекен еткен балықтарын, бір сөзбен айтқанда ит-құсын қорғау біздің парызымыз. Қазіргі уақытта кейбір жануарлар, құстар, балықтар азайып кету қаупінде, сол себепті қызыл кітапқа еніп қорғалу үстінде. Одан басқа да табиғаттың әрбір мүшесін аялау, зиян келтірмеу, күтіп ұстау, қорлық көрсетпеу сынды қасиеттерді танытсақ, қоршаған ортаға құрметіміз деп білемін.
Объяснение:
Ол туралы кезінде Ыбырай Алтынсарин жазып кеткен еді, қазақ әдебиеті пәнінде да ол кісі туралы мәлімет бар.
Сонымен Қыпшақ Сейітқұл деген кім? Қыпшақ Сейітқұл деген арғы атамыз елді отырықшы қылу мақсатымен Асан қайғы бабамыз секілді біраз жерді аралаған екен. "Ат арық болса жер семіз" деп атын сипай қамшылап біраз жерді шарлапты. Қас қарайған кез болса керек, бір таудың етегіне түнемекке ат шалдырып, тоқымын төсеніп, ерін жастанып жата кеткен екен. Түннің бір мезгілінде таудан етекке тастар домалап түсе бастайды. Әлгі кісі тастың екеуін алып "ертең көремін" деп қалтасына сала салады. Ертесіне қараса манағы тастар екі түйір алтын болып шығады. Сөйтсе, "көшкен алтын екен" дейді-мыс. Сол алтынын қаражатқа айналдырып, Қабырға өзенінің бойына қазық қағып, елінің басын біріктіріп, елге мал жинап, егін егіп, мал емшегі мен жер емшегін қатар еметіндей еліне үлкен бастама бастап берген екен дейді-мыс.