. «Астана Операның» бас сахнасының көлемі – 935 шаршы метр. Бас сахнаның ені 21 метрді, ал тереңдігі – 59 метрді құрайды. Ал «Ослодағы опералық театрдың үлкен сахнасының ені небары 16 метр, ал тереңдігі 40 метр», - дейді Мұхтар Абрарұлы. Астанадағы жаңа театрдың қосымша екі бүйірлік сахнасы бар. Театр сленгінде «қалта» деп аталатын бұл сахналар қажет кезде дайын декорацияларымен жылжи жөнеледі. Сөйтіп, қойылымдар циклінің үздіксіздігін қамтамасыз етеді. Осының арқасында «Астана Операда» ең күрделі спектакльдерді сахналауға мүмкіндігі мол. 2. «Астана Опера» залына 1 мың 250 көрермен сияды. Оның партері 450 көрерменге арналған. Басты зал аттың тағасына ұқсас формаға ие, «Ла Скала» сынды әлемдік үздік опера театрлары залына ұқсатып, бірнеше қабат етіп жасалған, бірақ ұлттық үлгіде өрнектелген. Мұның сыртында ғимаратта 8 қосымша зал, 11 репетициялық орынжай, 250 орындық камералық музыка залы, ба з залы және басқа да функционалдық бөлмелер бар.
Мен бүгіннен бастап өзімнің күнделікті режимді жасайтынымды шештім. Мен оны жалқау етуге тырыстым. Бірақ мен күн тәртібімін. Көптеген достарым бар. Таңертең таңертең 6-да тұрамын. Мен жаттығулар жасаймын. Мен жаттығуларды жасадым. Мен душқа барып, таңғы асқа барамын. Таңғы астан кейін дайындалып, мектепке барыңыз. Мен көптеген рейтингіге ие боламын және үйге тыныштықпен барамын. Үйге келгенде, бетімді жуып, түскі ас ішіп, үй жұмысын бастаймын. Түстен кейін 2 сағаттан кейін достарыммен серуендеуге барамын, ал кешке спортзалға баруым керек. Жарғы, үйге келіп, ұйықтап кетемін. Менің ойымша, бұл күннің керемет жоспары, өйткені ешкім маған ұқсас жоспар жасай алмайды!
Дәрумен (Витамин)– адам мен жануарлардың тіршілігіне, олардың организміндегі зат алмасудың бірқалыпты болуы үшін аз мөлшерде өте қажетті биологиялық активті органикалық қоспалар. Витамин (латынша vіta – тіршілік) туралы ілімнің негізін 1880 жылы орыс дәрігері Николай Лунин салды.
Лекарством– витамином) являются биологически активные органические добавки в небольших количествах для жизнедеятельности человека и животных, умеренного обмена веществ в их организме. Основу учения о витамине (латинице Vita-существовании) заложил русский врач Николай Лунин в 1880 году.