Осы жазда мен ешқайда бара алмадым, бірақ мен оған қарамастан жазғы демалысты керемет өткіздім. Менің достарымның көпшілігі қалада қалды, демалыс күндерін бірге көріктендірдік. Кейде біз жай серуендеу үшін жиналатынбыз, бірақ әр серуен әртүрлі әзілдермен, фокустармен және оқиғалармен бірге бүкіл шытырман оқиғаға айналды. Кейде мен ата-анаммен бірге саяжайға барып, олардың жұмысына көмектесетінмін, ал кешке біз достарымызбен жиналып, орманға кететінбіз, серуендеуге қажетті барлық нәрсені: шатыр, ұйықтайтын сөмкелер, тамақ . сондықтан біз түні бойы кетіп, ашық аспан астында ұйықтадық. Осы жаз менің есімде ең жақсы жылдардың бірі болып қалды. көп білді және көп нәрсе үйренді. Жаз ешқашан бітпесе екен!
Театр – адамның өзін-өзі сахнадан көріп, өзін-өзі түсінетін орын» – деп Григорий Ревзин айтқандай, театр – шын мәнінде өмір айнасы. Ол алдымен адамның өз-өзін реттеуіне, өзін басқа бір қырынан тануға, өмірден оқшау еместігін, оның біртұтастығын түсінуге, қоғамның бір бөлшегі екенін ұғынуға мүмкіндік береді. Бұл театр өнерінің тазалығы, шынайылығы және өміршеңдігінің бірден-бір көрінісі.
Театр – адамның рухани серігі. Олай дейтінім, адамның өзін-өзі сахнадан көріп, өзін-өзі түсінетін орны осы ошақ. Бір ағылшын жазушысы «Театр мұражай сияқты. Біз оған бармаймыз, бірақ оның бар болғанына қарсы емеспіз» деп жазған.
Осы жазда мен ешқайда бара алмадым, бірақ мен оған қарамастан жазғы демалысты керемет өткіздім. Менің достарымның көпшілігі қалада қалды, демалыс күндерін бірге көріктендірдік. Кейде біз жай серуендеу үшін жиналатынбыз, бірақ әр серуен әртүрлі әзілдермен, фокустармен және оқиғалармен бірге бүкіл шытырман оқиғаға айналды. Кейде мен ата-анаммен бірге саяжайға барып, олардың жұмысына көмектесетінмін, ал кешке біз достарымызбен жиналып, орманға кететінбіз, серуендеуге қажетті барлық нәрсені: шатыр, ұйықтайтын сөмкелер, тамақ . сондықтан біз түні бойы кетіп, ашық аспан астында ұйықтадық. Осы жаз менің есімде ең жақсы жылдардың бірі болып қалды. көп білді және көп нәрсе үйренді. Жаз ешқашан бітпесе екен!
Театр – адамның өзін-өзі сахнадан көріп, өзін-өзі түсінетін орын» – деп Григорий Ревзин айтқандай, театр – шын мәнінде өмір айнасы. Ол алдымен адамның өз-өзін реттеуіне, өзін басқа бір қырынан тануға, өмірден оқшау еместігін, оның біртұтастығын түсінуге, қоғамның бір бөлшегі екенін ұғынуға мүмкіндік береді. Бұл театр өнерінің тазалығы, шынайылығы және өміршеңдігінің бірден-бір көрінісі.
Театр – адамның рухани серігі. Олай дейтінім, адамның өзін-өзі сахнадан көріп, өзін-өзі түсінетін орны осы ошақ. Бір ағылшын жазушысы «Театр мұражай сияқты. Біз оған бармаймыз, бірақ оның бар болғанына қарсы емеспіз» деп жазған.
Объяснение: