Ардагерлер ардақтылар мақала​

Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]

Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.

1) не наступай на дастархан, также на еду. 2) не разбрасывай хлеб, не кидай на пол, не наступай, не издевайся над ним, сверху не клади ничего. 3) не играй с водой, не пачкай воду, не плюй в воду. 4) после еды не переворачивай свою тарелку. это приносит бедность. 5) не черпай посредине тарелки. кушай только перед собой. 6) не отрывай кусочек хлеба одной рукой. 7) не продувай еду, не говори плохо о съеденной еде. 8) не издевайся над едой. 9) не перешагивай дастархан, еду, посуду. 10) не выбрасывай завтрак.