Қыс мен - сиқырдың кезінің. Аяз менің тереземді причудливыми қастармен разрисовал. Соң тереземен жеңілтек және невесомо қылаудың аспанынан деген құлайды. Тал-шыбықтар оларды тармақтармен іліп әкетеді. Барлық біздің көшеміз қыстыгүні необычайно мерекелік. Ғой саябаққа деген шық-. Как ғой анда жөн. Елочки салтанатты қардың тондарын киді. По-особому қайыңды аллея әдемі. Ол арада күннің көздерімде жарқылдақ үлбіреуік, ақ қарлы қармен принаряжена. Жайма-шуақ сәулелермен қайыңның ақ жарықтандыр- діңдерінен көздерде рябит. Баста қарға несколько жас тармақтар жатады. Тезірек барлық, мында жақында қайыңды бүршікпен және сырғашықтармен әлдеқандай құстар азықтанды. Ана, кім ша қысқы саябаққа барады, шүбәсыз сияқты, не қыс сол зәулім сотворенный әлдеқандай бейтаныс сиқырлаушымен жиылыс. Қысқы саябақтың арба- көркіне қарамастан, маған отчего-то қамықтырғыш. Қысқы күн олай тез отырады, және міне уже бару пора үй. Ғой жылдамырақ жат- ұйықта-, сол ертеңгі күн келеді, ал кейін мектептің мен достармен тағы жөнелемін арада қонақтар қыс және үйдің тапсырмасының.
Магжан Жумабаев родился и вырос в зажиточной многодетной казахской семье. Его отец Бекен, предки Жумабай-хаджи, Шонай, Утеген, Утемис — известные, знатные люди из рода Атыгай. Бекен от своей первой жены — узбечки Гульсум — имел семерых мальчиков и двух девочек: Мусилима, Кахармана, Магжана, Мухаметжана, Салтая, Галижана, Сабыржана, Гуляндан, Гульбарам. Благодаря заботе отца все дети получили необходимое начальное образование, тогда как не каждый родитель мог позволить такую роскошь. В 1927 году, завершив учёбу, возвращается в Казахстане, работает учителем. Летом и зимой 1917 году в Оренбурге принимает участие в создании партии «Алаш» и правительства на обоих Общеказахских съездах, как делегат от Акмолинской области.
В 1927 году, завершив учёбу, возвращается в Казахстане, работает учителем.
Летом и зимой 1917 году в Оренбурге принимает участие в создании партии «Алаш» и правительства на обоих Общеказахских съездах, как делегат от Акмолинской области.