Драма театры. А.Н. Островский, содан кейін атаман Столыпиным бастамасымен фермер казак Шипова арқылы 1858 жылы салынды. бірінші тұсаукесері 1859 жылдың күзінде жанкүйерлер тобын берді. премьерасы комедия А.Н. болды Ostovskogo «Кедейлік ешқандай қылмыс болып табылады.» Алғашында, театр жиі классикалық туындыларын сахналады. Бірақ ХІХ және ерте HHstoletiya Л.Н. қазіргі заманғы жазушыларының пьесалар репертуарында пайда бола бастады Толстой, AP Чехов А.М. Горький. Қазақ драма тұрақты анықтамалықтардан Ғ.Мүсірепов «Қозы Көрпеш және Баян Сұлу» С. Мұқанов Шоқан Уәлиханов «және» Ботагөз «С. Жунусова» Өлімнен де күшті «репертуарын байытқан ... Оралда театр мәдениет, махаббат пен сатып алу ошақтарында болды зиялы қауым, жұмысшылар мен қызметкерлердің құрмет. Бұл команда әрдайым көрермендер мәселелерiн қадағалайтын, хош, тыныштық шындық тұрған және жұмыс істеген, есе қарқынын сақтай отырып, өйткені, таңқаларлық емес. Өткен жылдар ішінде театр талантты режиссерлер, сахна шеберлері, жоғары талант актерлері, Қазақстан Республикасының еңбек сіңірген әртістері жұмыс істеді
Садақ — жебе атуға арналған қол қаруы. Садақты тас дәуірінен 20 ғасырға дейін дүние жүзінің барлық халықтары пайдаланған. Ерте кезде аң аулауда, кейін соғыс ісінде қолданылған. Қарапайым садақты тобылғы, үйеңкі, т.б. ағаш шыбықтарынан доғаша иіп, екі ұшын қайыспен керіп жасайды[1]. Күрделі садақтың сыртқы бетіне сіңір тартылып, ішкі жағы мүйізбен қапталады, кейде ортасы мен екі шетіне сүйек бастырма қағылады (қ. Құрама садақ). Күрделі садақты ежелгі Шығыста, оның ішінде сақтар, кейінірек ғүндар мен Орталық Азия халықтары көп қолданған. Қазақ садағы көшпелілер садағының жетілдірілген жалғасы болып саналады. Ауыз әдебиетінде садақтардың қолданылған материалдарына қарай “қайың садақ”, “қарағай садақ”, “үйеңкі садақ” деген атаулары кездеседі. Қайыңның қабығымен қапталған, сарғайған түсіне байланысты “сарыжа”, “сарсадақ” деген атаулары да бар. [2]
