А Өлең мазмұнына сәйкес ақпараттардың ретін көрсетіңдер. Орман ертелі-кеш бұлбұл әнін тыңдайды.
Көкшенің иығындағы сұлу Ай ару қыздың сырғасына
ұқсайды.
Көктемде Көкшетауды көруге аңдар да асығады.
1
Көкшенің сай-саласында самал жел соғады.
Көкшедегі өмір тіршіліктің жәрмеңкесі сияқты.
Құмарың Көкшетауды көргенде тарқайды.
Шолпан жұлдызы алтын алқаға ұқсайды.

Ғылыми жұмыста  кхмер аңыздары кхмерлердің жалпы халық ауыз әдебиетінің ішінде көркемірек болып табылатыны талданған. Антикалық және түрік аңыздарымен кхмер аңыздарына салыстырмалы талдау жасағанда дәстүрлі түрде 3 топқа жіктеледі: космогониялық, топонимиялық, этиологиялық.
Зерттеудің мақсаты: кхмер аңыздарының басқа халықтың аңыздарымен ортақ және айқын қасиеттерін анықтау; аңыздың даму деңгейіне  қоршаған ортаның, дәуірдің және басқада жағдайлардың  әсерін анықтау болып табылады. Зерттеу жұмыстары барысында автор "аңыз", "миф" сияқты ұғымдарға сүйенеді де, келесідей тұжырымға келеді, яғни жоғарыда атап өткен ұғымдарды талқылау әр кезде түсінік бере алмайды: аңыз немесе миф ұғымы әр халықтың ауыз әдебиетімен шартталған, белгілі бір  халық ауыз әдебиетінің шығармасын солай атауға құқылы.
        Кхмер аңыздарын антикалық және түрік аңыздарымен салыстыра келе, шығарма авторы әр халықтың аңыздары мен  кхмер аңыздарының тақырыптарнының ортақтығы мен айқын оқиға желісінің әркеттестігі мен ықпалы жайлы жазады. Әсіресе Камбоджияның  қазіргі уақыттағы қолданыстағы қала, елді-мекен, өзен, көл  аттарының топонимикалық аңыздары атап өтілуі қайран қалдырады, бұл кхмер аңыздарының бірегейлгіне куә болып табылады. Бұл аңыздардың ғалымдармен толыққанды зерттелмеуі, бүгінгі ұрпақтта кхмер аңыздары жайлы ақпараттың болмауы (сауалнама нәтижесі арқылы расталған) және олардың өздерінің тілдік кешенінде сақталуы, халық ауыз әдебиеті жайлы  білімді тереңдетуге септігін тигізу мүмкіндігі бұл жұмысты қазіргі уақытта өзекті етеді.

«Ырыс алды – ынтымақ» деген қағиданы басты назарда ұстаған қазақ халқы ел арасындағы ынтымақ-бірлікті, татулықты ерекше бағалаған. «Ынтымақты ел озады, ынтымақсыз ел тозады» деп, әлеумет арасында бірліктің сақталуына басымдық берген. Сондықтан қоғамдағы ынтымақты күшейтетін іс-шараларға қатты көңіл бөлген. Бір-бірінің жетпей жатқан жерлерін жалғап, қолынан келгенше жәрдем көрсетуге тырысқан. Сөйтіп, ұлы Абайдың «Біріңді қазақ бірің дос, көрмесең істің бәрі бос» деген ұлағатын іс жүзіне асырған. Қазақ қоғамындағы ынтымақтың көрінісін біз жәрдем шараларында көреміз. Енді соларға тоқталып өтейік. Олардың кейбірі қазіргі күнге дейін сақталған.Мысалы, бұрынғы қазақ даласында жұртшылық деген әдет-ғұрып кеңінен тараған. Онда қарызға, шығынға батқан, одан шығатын жағдайы болмаған жақын-жұрағатқа ағайындары, ауылдастары көмектесетін. Бұл жәрдем ағайындардың мәслихат-кеңесінен кейін жасалады. Жұртшылық салты Алаш жұртының ауызбірлігінің, бір-біріне жанашырлығының айқын дәлелі.