53. Семирамида бағы 1. Мәтінді рөлге бөліп оқыңдар.
Бабыл бағы саналады. Ол туралы
не білесің? - деп екінші әңгімеге
лон ба? – деп сұрады Мықыр.
жазбаларда солай жазылған. Кейін еуропалық тарихшылар
Әлемдегі екінші ғажайып
- Бабыл деп отырғаның Вави-
Вавилон деп отырғаның
Бабыл, - дедім мен күліп. - Көне
ойыса бердім.
«Вавилон» деп атап, тарихқа осылай еніп кетті.
- Вавилон - Евфрат өзенінің шығыс жағалауындағы қа-
ла. Оның жасы Египет пирамидасынан әлдеқайда кіші, көне
жазбаларға қарағанда, онда тіреулермен тұрғызылған аспалы
бақ болса керек. Кезінде ірі мәдениет орталығы болған, - де-
ді Мықыр.
- Тағы?
Осы, - деді ол иығын көтеріп,
Вавилон (Бабыл) біздің эрамызға дейінгі I мыңжылдык-
тардың орта тұсында ірі қалаға айналған. Ол кезде гректер де
қала салуға шұғыл кіріскен еді. Бір кездегі ірі державанын
орталығы саналған Вавилонды парсы басқыншылары басып
алады. Одан кейін Македония билеушісі, әйгілі қолбасшы
Александр Македонский биледі. Бірақ ол Вавилонды кират-
қан жоқ, себебі парсылардан жантүршігерлік қорлық көр-
ген халық Македония билеушісіне елші жіберіп, өздерін азат
етуін сұрады. Бұл - біздің эрамызға дейінгі 331 жыл. Вави
дон қаласы бұрынғы сәулетінен едәуір айырылып қалған еді.
бірақ Александр Македонский оның осы сән-салтанатының
Koni ani
Prov жоспар
Қазақстан – ұлы Отаным !
Ана! Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «ана» сөзінің астарында ұшан теңіз ой жатыр. Ана — әрбір а үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. А алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. Адамның аузынан шығатын ең алғаш сөзі де – «ана». Міржақып Дулатов ағамыз айтқандай, бізді сүйетұғын, күйетұғын, әрқашан қамымызды ойлап жүретұғын абзал жанды адам, бұл – ана. Алдыңа қойған мақсатыңа жетуің үшін ана жанын қиюға да дайын. Ана баласының үлгілі азамат боп өсуі үшін бар күшін салып, тер төгеді. Ананың махаббатына, құдіретіне тамсанған талай ақын әнін арнап, жырын жазып, талай жазушы қалам тербеген.
«Анаңды меккеге үш арқалап барсаң да, қарызын өтей алмайсың» деген дана қазақ халқы. Шынында да, осыншама қиналып, көз жасын төге жүріп, бізді өсірген анаңа қолыңнан келгеніңнің бәрін істесең де, оның бәрі анаңның түн ұйқысын төрт бөлген бір күніндей ғана. Өз парызыңды өтеу, бұл – ана алдындағы парызды өтеу.Қаншама байлық иесі болсаң да, әлемге әйгілі адам болсаң да, анаңды, оның саған жасаған жақсылығын ұмытпау – сенің өмір бойындағы борышың. Қай адам қолынан келген сый – құрметін жасамады десеңші, шіркін! Бірақ соның бәрі анаңның бір ауыз жылы сөзіне де жетпейді. Дүниенің нұры, өмірдің гүлі, қызықтың қызығы – ананың қолында. Ана бір қолымен бесік тербетсе, екінші қолымен әлемді тербетеді.