Компоненты интонации Интонация обогащает и впечатляет произносимое слово. Каждое предложение имеет разную интонацию и разное значение. Интонация состоит из следующих компонентов: 1) мелодия: 2) мелодия; 3) темп; 4) тембр; 5; логический акцент, позволяющий различать слова и фразы во фразе. EcTe cakta! Интонация - это выражение лексической структуры, синтаксической последовательности и стилистических особенностей предложения в устной речи и состоит из изменений частоты тонов, изменений голоса и ритма, пауз и акцентов.
ответ:Дәрумен — адам мен жануарлардың тіршілігіне, олардың ағзасындағы зат алмасудың бірқалыпты болуы үшін аз мөлшерде өте қажетті биологиялық активті органикалық қоспалар. Дәрумен (латынша vіta – тіршілік және амин) туралы ілімнің негізін 1880 жылы орыс дәрігері Николай Лунин салды. 1912 жылы поляк дәрігері Казимеж Функ сол кезге дейін жасалған тәжірибелер нәтижесін қорытындылап, ғылымға дәрумен терминін енгізді. Дәрумен немесе витамин - салыстырмалы құрылысы күрделі емес және әртүрлы табиғаты бар төменгі молекулярлы органикалық қосылыстардың тобы. Бұл жиынды химиялық табиғаты бойынша органикада біріктіріледі, олардың ортақ қасиеті гетеротрофтылармен азық түрінде тұтынатынында. Автотрофты ағзалар да дәруменге мұқтаж болып келеді, дегенмен олар дәруменді синтез жолымен не тікелей қоршаған ортадан алады.
Компоненты интонации Интонация обогащает и впечатляет произносимое слово. Каждое предложение имеет разную интонацию и разное значение. Интонация состоит из следующих компонентов: 1) мелодия: 2) мелодия; 3) темп; 4) тембр; 5; логический акцент, позволяющий различать слова и фразы во фразе. EcTe cakta! Интонация - это выражение лексической структуры, синтаксической последовательности и стилистических особенностей предложения в устной речи и состоит из изменений частоты тонов, изменений голоса и ритма, пауз и акцентов.
ответ:Дәрумен — адам мен жануарлардың тіршілігіне, олардың ағзасындағы зат алмасудың бірқалыпты болуы үшін аз мөлшерде өте қажетті биологиялық активті органикалық қоспалар. Дәрумен (латынша vіta – тіршілік және амин) туралы ілімнің негізін 1880 жылы орыс дәрігері Николай Лунин салды. 1912 жылы поляк дәрігері Казимеж Функ сол кезге дейін жасалған тәжірибелер нәтижесін қорытындылап, ғылымға дәрумен терминін енгізді. Дәрумен немесе витамин - салыстырмалы құрылысы күрделі емес және әртүрлы табиғаты бар төменгі молекулярлы органикалық қосылыстардың тобы. Бұл жиынды химиялық табиғаты бойынша органикада біріктіріледі, олардың ортақ қасиеті гетеротрофтылармен азық түрінде тұтынатынында. Автотрофты ағзалар да дәруменге мұқтаж болып келеді, дегенмен олар дәруменді синтез жолымен не тікелей қоршаған ортадан алады.
Объяснение: