3-тапсырма. Мәтінді оқы, төмендегі тапсырмаларды орында [3] Қоршаған ортаны қорғау – қоршаған ортаның табиғи жағдайын жақсарту, табиғи ресурстарды тиімді пайдалану, табиғи байлықтарды сақтау және көркейту негізінде табиғат пен қоғамның өзара үйлесімді әрекетін қамтамасыз етуге бағытталған мемлеккеттік және қоғамдық іс шаралар жүйесі. Қазақстан Республикасында “Қоршаған ортаны қорғау туралы” Заң 1997 жылы 5 тамызда қабылданған. Экологиялық қауіпсіздікті қамтамасыз етуге, шаруашылық және басқадай қызметтің табиғи экологиялық жүйелерге зиянды әсеріне жол бермеуге, биологиялық әр алуандылықты сақтауға және табиғатты оңтайлы пайдалануды ұйымдастыруға бағытталған. Қазақстан Республикасының экология қауіпсіздігі туралы мемлекеттік тұжырымдамада (1997) қазіргі және болашақ ұрпақтардың мүдделерін ескере отырып, Қоршаған ортаны қорғау және табиғатты пайдалануды экологияландыруға көшу стратегиясы белгіленген. Қазақстан Республикасының осы стратегияны басшылыққа алып Қоршаған ортаны қорғау туралы заңдарды Қазақстан Республикасының Конституциясына негіздеді және ол “Қоршаған ортаны қорғау туралы”, “Ерекше қорғалатын табиғи аймақтар туралы”, басқа да заңдар мен нормативтік құқықтар актілерінен тұрады. Кейде Қоршаған ортаны қорғау табиғатты қорғау ұғымымен баламалы түрде қолданылады. № Мәтінге ат қой Тіл құралдары арқылы мәтіннің қандай ғылыми стильде жазылғанын ажырат Мәтіннен қысқаша өз тұжырымым
алихан букейханов (каз. әлихан бөкейхан; 1866, токраунская волость, каркаралинский уезд, семипалатинская область, российская империя — 27 сентября 1937, москва, ) — казахский общественный деятель, преподаватель, журналист, этнограф. один из лидеров партии «алаш», комиссар временного правительства по казахстану (1917). председатель (премьер-министр) алашской автономии с 1917 по 1920 годы. алихан букейханов считается первым премьер-министром казахстана.принадлежал к потомкам казахских «чингизидов» торе. окончил омское техническое училище, затем факультет петербургского лесного института. занимался статистикой. сотрудничал с газетой «семипалатинские областные ведомости»[1] относил себя к «западническому направлению» общественного движения казахской интеллигенции, которая «видит будущее киргизской степи в сознательном претворении западной культуры — в самом широком смысле этого слова» и «возьмёт за образец… в частности, партию народной свободы» («киргизы», в книге: формы национального движения в современных государствах, спб., 1910, с. 599). в то же время он активно боролся против колонизации киргизской степи.алихан букейханов стал первым биографом абая. его статья «абай (ибрагим) кунанбаев» — некролог казахского народного поэта в связи с характеристикой его творчества была напечатана в газете «семипалатинский листок» в 1905 году. затем с портретом абая она печаталась в журнале «записки семипалатинского подотдела западно-сибирского отдела императорского общества» в 1907 году. член партии кадетов с 1905 г. в ноябре 1905 года участвовал в общероссийском съезде земских и городских деятелей в москве, на его заседании 12 ноября выступил с речью о положении киргизского народа.в конце 1905 г. в уральске на съезде делегатов 5 областей был одним из инициаторов попытки создания (киргизской) конституционно-демократической партии. в январе 1906 арестован «как руководитель киргизского политического движения». в мае 1906 года по распоряжению гражданина исправляющего должность генерал-губернатора генерал-лейтенанта романова освобождён из омской тюрьмы.5 июня 1906 года прибыл в семипалатинск, где был горячо встречен. были высказаны пожелания семипалатинских киргиз выбрать его в члены государственной думы, так как он был единственным человеком, который умело и твёрдо стоял за интересы киргизского народа.член 1-й государственной думы от семипалатинской области. добравшись до петербурга уже после роспуска думы, он тем не менее подписал выборгское воззвание (1906), призывавшее к гражданскому неповиновению. в 1908 г. арестован вновь, до 1917 г. пребывал в ссылке в самаре. член самарского губернского комитета (создан в августе 1915) партии народной свободы. был членом ввнр, состоял в ложе «чермака» (петроград).но его пути с кадетами разошлись после февральской революции, поскольку он перестал находить поддержку среди них в самом главном вопросе — предоставление автономии казахскому народу, а также по другим принципиальным вопросам (землепользование и взаимоотношение государства и церкви). свои мотивы он изложил в статье «почему я вышел из партии кадетов», отметив в качестве сути расхождений стремление товарищей по партии и масонских «братьев» «сохранить империю при существующих границах». самоопределившись, а. букейханов создает национальную политическую партию «алаш», идейные предпосылки которой были заложены газетой «казах», выходившей с 1913 года, которую он создал с ахметом байтурсыновым и миржакипом дулатовым. он участвовал в работе съезда сибирских автономистов в томске, на котором было принято решение о предоставлении в составе сибирской республики автономии казахам. в декабре 1917 года по инициативе а. букейханова на 2-м всеказахском курултае (учредительном съезде) была провозглашена алашская автономия, то есть автономное государство казахов. высшим органом власти стал временный народный совет, которому было присвоено наименование «алаш-орда», а его председателем (президентом) — а. букейханов. осенью 1918 года вместе с в. таначевым и а. турлыбаевым от имени алаш-орды вёл переговоры с правительством колчака.в гражданской войне а. букейханов и алашординцы были по «ту сторону баррикад» вместе с сибирскими правителями почти до конца 1919 года, когда они оказались один на один с свои позиции новой властью. алашординцам пришлось пойти на единственно приемлемое, хотя и чрезвычайно тяжелое решение — войти в соглашение с идейными и политическими противниками в обмен на декларативное обещание сохранения национальной автономии. букейханов вынужден был в этих условиях отказаться от активной политической и государственной деятельности. он считал противозаконной акцию ленина и большевиков по вооруженному захвату власти. с её осуждением он выступил в статье «общесибирский съезд», опубликованной в 1917 году в газете «сарыарка».
дос - жанының айнасы тәрізді. себебі өзі қандай болса, дәл сондай жанына жақын жанды іздейді. ойы, арман-тілегі, мақсат, ең бастысы өмірдегі құндылығы бір ң шынайы дос болып, өмір бойы араларынан қыл өтпейді.
досының қандай болғанын қалайтынын сұрасаң, талап-тілектерін тізіп сала береді. алайда дәл осы талаптарға өзі жауап бере ме? дәл өзі ондай мінсіз, адал досқа лайық па? өкініштісі сол, оны ойлай бермейді. досыңа талап қоярдан бұрын, ең алдымен өзіңнің қандай дос бола алатыныңды ойлау керек. досқа қояр талаптарды алдымен өзіне қоя білген өзі де біреуге шынайы дос бола алмақ.
ң арасындағы қарым-қатынастың іргетасы - адалдық. өзің адал болмай, өзгеден адалдықты күту бекершілік. достықта да адалдық болмаса, ол мәңгілікке ұласа алмайды.
ақиық ақын мұқағали мақатаев:
"достыққа жүрмін, достыққа жүрмін құмартып,
өлгелі жүрмін өзіме-өзім мін артып",- дейді.
қарап отырсақ, достыққа шөлдеген, достықты аңсаған ақын өзгеден мін іздеп, өзгеге кінә артпайды. өзгеге талап қоймастан бұрын, өз жанына үңіліп, өзінің қандай дос бола аларын ойлаған ақын өлеңіндегі дәл осы жолдар жоғарыдағы ойымызды қуаттай түседі.
ң күні болғандықтан, кіммен де болсын қарым-қатынасқа бей-жай қарауға болмайды. мұнда да зор жауапкершілік қажет. досына қарап танитынын ескерсек, өзі қандай болса, дәл сондай ға ұшырасады, дәл өзіндей жақын тартады. сондықтан нағыз дос іздесеңіз, өзіңізді-өзіңіз кемелдендіруге тырысып, ұдайы рухани өсу үстінде болып, өзгенің сізге емес, сіздің өзгеге нағыз дос бола білуіңізді ойлау қажет.
ответил 14 июнь, 16 от ұлжан
0
0
толық сыймайтындықтан, бірнеше бөлікке бөліп отырмын!
достық – әрбір өміріндегі маңызды қарым-қатынас. “жаңа екі достан, ескі бір дос артық” деген жақсы сөз бар. достық барлық ға қажет. тіпті, жалғыздықты ұнататын жандарға да. кішкене бүлдіршіннен бастап, еңкейген қарияға да, бай-бағландар мен тақыр кедейлерге де дос керек. бұл тізімді ұзақ-сонар жалғастыра беруге болады.
достық ортақ қызығушылық, түсінісу, сенім сынды қасиеттер негізінде құралады. әңгімесі таусылған дұрыс қарым-қатынас құра алмайтындары анық. уақыт өте келе жан-дүниесіндегінің барлығын шығарып, сырлас іздейді. мұндай сәттерде достардың болмағаны өте жаман. оның үстіне тек жақын достарыңа ғана айта алатын сырларың болады. ең бастысы, осы сырды досың өзгелерге айтпайды. жадында құнды қазынадай сақтап қояды.
![3-тапсырма. Мәтінді оқы, төмендегі тапсырмаларды орында [3] Қоршаған ортаны қорғау – қоршаған ортаны](/tpl/images/4316/6471/b0a2d.jpg)
алихан букейханов (каз. әлихан бөкейхан; 1866, токраунская волость, каркаралинский уезд, семипалатинская область, российская империя — 27 сентября 1937, москва, ) — казахский общественный деятель, преподаватель, журналист, этнограф. один из лидеров партии «алаш», комиссар временного правительства по казахстану (1917). председатель (премьер-министр) алашской автономии с 1917 по 1920 годы. алихан букейханов считается первым премьер-министром казахстана.принадлежал к потомкам казахских «чингизидов» торе. окончил омское техническое училище, затем факультет петербургского лесного института. занимался статистикой. сотрудничал с газетой «семипалатинские областные ведомости»[1] относил себя к «западническому направлению» общественного движения казахской интеллигенции, которая «видит будущее киргизской степи в сознательном претворении западной культуры — в самом широком смысле этого слова» и «возьмёт за образец… в частности, партию народной свободы» («киргизы», в книге: формы национального движения в современных государствах, спб., 1910, с. 599). в то же время он активно боролся против колонизации киргизской степи.алихан букейханов стал первым биографом абая. его статья «абай (ибрагим) кунанбаев» — некролог казахского народного поэта в связи с характеристикой его творчества была напечатана в газете «семипалатинский листок» в 1905 году. затем с портретом абая она печаталась в журнале «записки семипалатинского подотдела западно-сибирского отдела императорского общества» в 1907 году. член партии кадетов с 1905 г. в ноябре 1905 года участвовал в общероссийском съезде земских и городских деятелей в москве, на его заседании 12 ноября выступил с речью о положении киргизского народа.в конце 1905 г. в уральске на съезде делегатов 5 областей был одним из инициаторов попытки создания (киргизской) конституционно-демократической партии. в январе 1906 арестован «как руководитель киргизского политического движения». в мае 1906 года по распоряжению гражданина исправляющего должность генерал-губернатора генерал-лейтенанта романова освобождён из омской тюрьмы.5 июня 1906 года прибыл в семипалатинск, где был горячо встречен. были высказаны пожелания семипалатинских киргиз выбрать его в члены государственной думы, так как он был единственным человеком, который умело и твёрдо стоял за интересы киргизского народа.член 1-й государственной думы от семипалатинской области. добравшись до петербурга уже после роспуска думы, он тем не менее подписал выборгское воззвание (1906), призывавшее к гражданскому неповиновению. в 1908 г. арестован вновь, до 1917 г. пребывал в ссылке в самаре. член самарского губернского комитета (создан в августе 1915) партии народной свободы. был членом ввнр, состоял в ложе «чермака» (петроград).но его пути с кадетами разошлись после февральской революции, поскольку он перестал находить поддержку среди них в самом главном вопросе — предоставление автономии казахскому народу, а также по другим принципиальным вопросам (землепользование и взаимоотношение государства и церкви). свои мотивы он изложил в статье «почему я вышел из партии кадетов», отметив в качестве сути расхождений стремление товарищей по партии и масонских «братьев» «сохранить империю при существующих границах». самоопределившись, а. букейханов создает национальную политическую партию «алаш», идейные предпосылки которой были заложены газетой «казах», выходившей с 1913 года, которую он создал с ахметом байтурсыновым и миржакипом дулатовым. он участвовал в работе съезда сибирских автономистов в томске, на котором было принято решение о предоставлении в составе сибирской республики автономии казахам. в декабре 1917 года по инициативе а. букейханова на 2-м всеказахском курултае (учредительном съезде) была провозглашена алашская автономия, то есть автономное государство казахов. высшим органом власти стал временный народный совет, которому было присвоено наименование «алаш-орда», а его председателем (президентом) — а. букейханов. осенью 1918 года вместе с в. таначевым и а. турлыбаевым от имени алаш-орды вёл переговоры с правительством колчака.в гражданской войне а. букейханов и алашординцы были по «ту сторону баррикад» вместе с сибирскими правителями почти до конца 1919 года, когда они оказались один на один с свои позиции новой властью. алашординцам пришлось пойти на единственно приемлемое, хотя и чрезвычайно тяжелое решение — войти в соглашение с идейными и политическими противниками в обмен на декларативное обещание сохранения национальной автономии. букейханов вынужден был в этих условиях отказаться от активной политической и государственной деятельности. он считал противозаконной акцию ленина и большевиков по вооруженному захвату власти. с её осуждением он выступил в статье «общесибирский съезд», опубликованной в 1917 году в газете «сарыарка».
достық туралы шығарма
дос - жанының айнасы тәрізді. себебі өзі қандай болса, дәл сондай жанына жақын жанды іздейді. ойы, арман-тілегі, мақсат, ең бастысы өмірдегі құндылығы бір ң шынайы дос болып, өмір бойы араларынан қыл өтпейді.
досының қандай болғанын қалайтынын сұрасаң, талап-тілектерін тізіп сала береді. алайда дәл осы талаптарға өзі жауап бере ме? дәл өзі ондай мінсіз, адал досқа лайық па? өкініштісі сол, оны ойлай бермейді. досыңа талап қоярдан бұрын, ең алдымен өзіңнің қандай дос бола алатыныңды ойлау керек. досқа қояр талаптарды алдымен өзіне қоя білген өзі де біреуге шынайы дос бола алмақ.
ң арасындағы қарым-қатынастың іргетасы - адалдық. өзің адал болмай, өзгеден адалдықты күту бекершілік. достықта да адалдық болмаса, ол мәңгілікке ұласа алмайды.
ақиық ақын мұқағали мақатаев:
"достыққа жүрмін, достыққа жүрмін құмартып,
өлгелі жүрмін өзіме-өзім мін артып",- дейді.
қарап отырсақ, достыққа шөлдеген, достықты аңсаған ақын өзгеден мін іздеп, өзгеге кінә артпайды. өзгеге талап қоймастан бұрын, өз жанына үңіліп, өзінің қандай дос бола аларын ойлаған ақын өлеңіндегі дәл осы жолдар жоғарыдағы ойымызды қуаттай түседі.
ң күні болғандықтан, кіммен де болсын қарым-қатынасқа бей-жай қарауға болмайды. мұнда да зор жауапкершілік қажет. досына қарап танитынын ескерсек, өзі қандай болса, дәл сондай ға ұшырасады, дәл өзіндей жақын тартады. сондықтан нағыз дос іздесеңіз, өзіңізді-өзіңіз кемелдендіруге тырысып, ұдайы рухани өсу үстінде болып, өзгенің сізге емес, сіздің өзгеге нағыз дос бола білуіңізді ойлау қажет.
ответил 14 июнь, 16 от ұлжан
0
0
толық сыймайтындықтан, бірнеше бөлікке бөліп отырмын!
достық – әрбір өміріндегі маңызды қарым-қатынас. “жаңа екі достан, ескі бір дос артық” деген жақсы сөз бар. достық барлық ға қажет. тіпті, жалғыздықты ұнататын жандарға да. кішкене бүлдіршіннен бастап, еңкейген қарияға да, бай-бағландар мен тақыр кедейлерге де дос керек. бұл тізімді ұзақ-сонар жалғастыра беруге болады.
достық ортақ қызығушылық, түсінісу, сенім сынды қасиеттер негізінде құралады. әңгімесі таусылған дұрыс қарым-қатынас құра алмайтындары анық. уақыт өте келе жан-дүниесіндегінің барлығын шығарып, сырлас іздейді. мұндай сәттерде достардың болмағаны өте жаман. оның үстіне тек жақын достарыңа ғана айта алатын сырларың болады. ең бастысы, осы сырды досың өзгелерге айтпайды. жадында құнды қазынадай сақтап қояды.