2 . Берілген шығарманы оқып, бос бағанды толтырыңыз.
Қашықтасың туған жер, қалың елім,
Небір жүйрік болдырып жарау деген.
Шаршадым мен,
Қанатым талды менің,
Шаңыт жолға сарылып қарау менен.
Кері оралмай жылдарым жатыр ағып,
Қасіреттің жасына көз жуынар.
О, жаратқан, көп неткен ақымағың,
Құм сықылды тез ысып, тез суынар.
Зиялы аз бір тұтам тіршілікте,
Әкімдікке күллісі жүгіреді.
Көкірекпен сезініп, күрсініп көп,
Жаным менің түршігіп, түңіле ді
Тақырыбы
Әдеби
жанры
Негізгі
идеясы
Авторы сор

Мен өзімді жалғыз деп санамаймын, торттар мен картоппен тамақтанамын, ессіз қатты шай ішемін, менде симбиозға ұшыраған басқа организмдер бар! Қазіргі уақытта суперорганизмнің барлық басқа тұрғындары бізге адал қызмет етеді, біз бақытты өмір сүру үшін бәрін жасайды. Бұл сіздің 99% симбионттарыңыз туралы білмейтін өмір салты туралы, жалпы медицина туралы ойлауға мәжбүр етеді. Бір ғажайыптың болғанын елестетіп көріңіз, біз өте кішкентай, тікелей микроскопиялық болдық. Қазір біз қандай да бір тағамдамыз. Бір адам келіп, тамақтануды бастайды. Сонымен біз адам ағзасына ауыз арқылы ендік.

Адам денесі ылғалды және жылы болады. ауыз - бұл ас қорыту жүйесінің қақпасы, ол тамақты сізді қуаттандыратын және қуат беретін қоректік заттарға айналдыруға және жасушалардың өсуіне және қалпына келуіне көмектесетін етіп жасалынған, сондықтан сіз бұтаны бірінші жасаған кезде ас қорыту машинасын шайнаған кезде және үзіліс жасасаңыз болады. бүкіл процесті жеңілдету үшін бөліктерге бөліңіз. сілекей ыңғайлы болады Ол тамақпен араласады және одан да көп, енді бұзылады, енді асқазан үлкен бөліктерді сіңірмейді. біз алға қарай жүреміз, алдында слайд бар. біз жұлдыруға немесе дәлірек айтқанда, тамаққа барамыз. Біз жүреміз, алдыңғы жақта шанышқы, үш жол бар. Бұл екі өкпе. Ол жерге бару қауіпті, жөтелгенде бәрі дірілдейді. Сонымен әрі қарай жүрейік. Біз қазір ас қорыту жүйесі арқылы жүреміз. Біз дұрыс жолдамыз.

(В теле человека влажно и тепло.

рот это ворота в пищеварительную систему она разработана специально для превращения пищей В полезные вещества которые заряжают вас энергией и которые заряжают вас энергией и клеткам расти и восстанавливаться так что сделав первый куст вы запускаете машину пищеварения во время пережевывания и до распадается на кусочки чтобы облегчить весь процесс. пригодится слюна Она смешивается с едой и еще большее и расщепляет теперь желудку не придется переваривать большие куски. двигаемся дальше, впереди горка. мы направляемся в горло а если точнее то В глотку. Ходим и впереди развилка, три пути . Это два легких. Идти туда опасно, там все трясется при кашле. Так что идем дальше. Сейчас мы ходим по пищеварительной системе. Мы по правильнуму пути)

Мен жалғастырайн ба?

Махамбет Өтемісұлы (1804 ж., Ішкі Бөкей Ордасы, қазіргі Батыс Қазақстан облысының Жәнібек ауданының Нарын құмының Жасқұс деген жері. — 1846 ж. 20 қазан, Қараой өңірі, қазіргі Атырау облысының Индер ауданы) — қазақтың әйгілі жырауы, күйші композиторы, отаршылдыққа қарсы Исатай Тайманов бастаған көтерілісті (1836-1837) ұйымдастырушылардың бірі, осы көтерілістің жалынды жыршысы. Ол Қазақ хандығының соңғы жырауы деп деп тануға болады.

Байұлы ішіндегі Беріш руының Жайық бұтағынан. Нәдір деген кісіден Мәлі (кейбір деректе Құлмәлі, Құлманияз деп айтылады) туады. Мәлінің қазақ әйелінен Өтеміс пен Шыбынтай, қалмақ әйелінен Қобылай туған. Өтемістен - он ұл, Шыбынтайдан - төрт ұл, Қобылайдан - үш ұл туып, Мәлі ұлдың өзінен он жеті немере сүйген адам. Бұл әулет Тайсойған құмындағы іргелі ауылдардың бірі. Атасы Құлмәлі, әкесі Өтеміс те өз заманында айтулы тұлғалар болған, Құлмәлінің тұқымынан би де, шешен де шыққан.

Махамбет өзінің барша болмыс қасиеттерімен көшпелілер арасындағы көсем тұлғалардың бірі. Ол өзі туып өскен өңірдің Қамбар батыр, Ер Тарғын, Сыпыра жырау, Асанқайғы, Қазтуған, Шалкиіз, Жиембет, Доспамбет сияқты біртуар тұлғаларының өлмес мұраларын көкірегіне тоқып өсті. Өзі өмір сүрген заманның ағымына жүйрік, қыр сырын жетік меңгерген, көзі ашық, көкірегі ояу, білімдар адам болған. Орыс, татар, араб тілдерін тәуір меңгерген. Мұны ол жазған хаттардан айқын аңғаруға болады.

1836—38 ж. И. Тайманұлы бастаған шаруалар кетерілісінің жалынды жыршысы, қозғалысты ұйымдастырушылардың бірі.

Махамбет өзі Жәңгір ханның қудалауымен екі жыл түрмеде отырып, 1831 ж. қашып шыққан. Саналы өмірін патша өкіметінің отарлық саясатын жұзеге асырушы хан-сұлтандарға қарсы кекті жырлар толғайды, халықты күреске шақырады.

Көтеріліс жеңіліспен аяқтапғаннан кейін Жем, Жайық, Маңғыстау, Хиуа елдерін сағалайды, жасақ жинап, көтерілісті жаңадан жандандыруғә күш салады. Бұл ниеті нәтижесіз болды, Бөкей ордасында қолға түсіп, Орынбор түрмесіне қамалады. Тұтқыннан босағаннан кейінгі өмірін Кіші жүздің батыс бөлігіндегі ел ішінде өткізеді. Бірақ, Жәңгір хан өлген соң аға сұлтан болған Баймағамбет Айшуақұлының жалдамалыларының қолынан қаза тапты.[1] Махамбет — халықты патшалық, хандық өкіметке қарсы қарулы кетеріліске шақырған алғашқы қазақ ақыны. Оның бейнелі де жалынды негізінен Шалкиіз, Сыпыра, Доспамбет, Қазтуған сияқты батыр жыраулардың үлгісінде шығарылған көтеріліс туралы толғаулар. «Жәңгірге», «Баймағамбет сұлтанға» деген өлеңдерінде үстем тап өкілдерін бет-пердесін жырта шенесе, «Мұнар күн» өлеңінде ел басындағы ауыртпалықты күйзеле, ашына айтты. Исатай — ақынның кеп өлендерінің басты қаһарманы. «Тайманның ұлы Исатай», «Исатай деген ағам бар», «Исатай сөзі», «Тарланым», т.б. өлеңдерінде Исатайдың адамгершілігі, азаматтығы, батырлығы, қайсарлығы сипатталады.