10-тапсырма. Берілген мәтіннің баяндалу желісін сақтай отырып, өз ойыңмен жалғастыр. «Он сегіз мың ғалам» туралы жоба жазуды ойластыр. Сөз тіркестерінің түрлерін анықта.
Аспаннан жарқырап аққан жұлдызды алайық. Ол жол-жөнекей
орасан мол жылу, жарық таратып, тозаңдарға бөлшектенеді. Бергі ауа
қабатында жанып бітпеген бөлігі балқыма тас күйінде жерге құлайды.
Олар бірте-бірте ұсатылып, жер топырағына айналады. .
Әлемдегі жұлдыздар, Күн, Ай, тағы басқа да ғаламшар дүниесі, соның
біреуі – біздің Жер, оны қоршаған қабаттар, мөлдір ауа, қалқыған бұлт,
асқар таулар, мұхит-теңіздер, олардағы ірілі-ұсақты жан-жануарлар,
бәрінен құдіреттісі бүгінгі жасампаз а міне - мұның бәрі
табиғат деген бір-ақ атпен аталады немесе халық тілімен айтқанда, «он
сегіз мың ғалам» делінеді.

Туған күн — мереке. Барлық ұнайды мерекелейтін оның, өйткені бұл тамаша мүмкіндік уақытты ата-аналары, достары, туыстары. Мен дүниеге келген жиырма екінші қараша. Таңертең менің туған ата-анам салады сыйлықтар жанында менің төсек. Сондықтан бірінші нәрсе көремін, қашан просыпаюсь, — бұл менің сыйлықтар табыс етілді. Менің әкем мен әпкем келеді менің бөлмеге құттықтау үшін мені Әдетте, біз менің туған күнім.. кешке дейін менің туған біз қабаттарын пәтер. Таңертең күн өткізу кештері атты менің туған әкем жүріп естелік суретке түседі және сатып алады барлық қажетті. Менің анам торт пісіріп береді немесе бәліш. Кешке тамақ дайындалады, даярланған үстел. Біз надеваем кешкі киімдер мен қонақтар күтудеміз. Пәтер көрінеді әдемі, жайлы. Мен әрқашан қуанышпен қарсы алады менің қонақтар. Ұнайды алуға гүлдер мен сыйлықтар табыс етілді. Бұл күні бізде мол түскі ас. Анам енгізеді мерекелік торт. Мен задуваю шамдар. Біз би билейміз, ән айтамыз әндер, ойындар ойнаймыз, смеемся, қалжың айтамыз, айтамыз көңілді. Менің ойымша, бұл менің туған күні — ең үздік. Жақсы көремін бұл мереке.

Алеша қатты қуанды, себебі оған оқуға ешкім кедергі жасамайды. Алеша кітапты алып, ас бөлмеге оқуға барды.Үйде жарық болмаған еді, сондықтан ол қолшамды қосты. Осы сәтте біреу есіктің қоңырауын басты. Алеша естімегендей болды, себебі ол кітаптың қызықтығынан, кітаптан басын алған жоқ. Нәнесі жүгіріп келіп:
- Сен құлағың естімейді ме? Есік қағып жатыр, бар аш!
Алеша кітапты тыға бастады, егер кітапты әжесі көрсе, жыртып тастайды. Ол есік ашуға кетті. Есіктін алдында суретші, анасы және әжесі тұрды. Олар Алешаға ұрыса бастады:
- Сенің құлағың естімейді ме? Бағанадан бері есікті қағып тұрмыз! Анасы:
- Ал егер мен ауырып қалсам ше?
Қолшам өшіп қалды. Алешаға бәрібір, оның ойы кітаптың бірінші беті. Түн. Алеша ұйықтауға кетті. Өзімен бірге кітабын алды. Қараңғы болып тұрса да, Алеша кітапты оқып, бітіргісі келді.