1. жылы Сперанскийдің «Сібір қазақтарының уақытша ережесі» қабылданды. 2. жылы Орынбор губернаторы П.К.Эссеннің қатысуымен дайындалған
«Орынбор қазақтарының уақытша ережесі» қабылданды.
3. жылы 11 шілдеде ІІ Александр патша «Сырдария мен Жетісу облыстарын
басқару туралы уақытша ережені» қабылдады.
4. жылы 21 қазанда ІІ Александр патша «Орынбор және батыс Сібір генералгубернаторлығындағы Дала облыстарын басқару туралы уақытша ережені» бекітті.
5. жылы Жетісу облысының губернаторы Г.А.Колпаковскийдің ұсынысына
сай ереже «Жетісу шаруаларды қоныстандыру туралы» жаңа ереже қабылданды.
Сөз бар - «білім -. Күші» Білім түбегейлі әлемді өзгертті. Олардың арқасында, адам, ол өзінің табиғаты бойынша ие емес, ол мұндай мүмкіндіктер пайда болды. Мысалы, білім көптеген дерттерді жеңуге, ауа арқылы ұшып, мұхиттарға, өзгермелі, ауыр заттарды жылжыту үшін, үлкен қашықтыққа жылжыту үшін бізге мүмкіндік берді.
Мектепте, біз барлық пәндер бойынша базалық білім алады. Содан кейін колледжде немесе университетте оқуын жалғастыра алады. Білімді адам, ол көптеген достары бар, сенімді сезінеді. Қазіргі уақытта, жақсы жұмысқа алу үшін, шет тілдерін білу терең және жан-жақты білімді талап етеді.
Біліңіз, әрине, әрқашан оңай емес. Әр адам жеке қабылдайды және ақпаратты меңгеруге. Бірақ сіз дамыту дегенді білдіреді жаңа кезде мастер нәрсе. Сіз белгісіз бір нәрсе табу кезде бұрын істеу мүмкін емес қандай түске кезде, ол өзін-өзі бағалау сезімін туғызады.
Қатты қажетті және қызықты зерттеу!
Менің ұлым авар анасы үйреткен тілді ұмытпауға тиіс» деп басталатын бұл эссенің мағынасы тереңде. Тіліңді ұмытқаның – еліңді, тарихыңды, анаңның ақ сүтін ұмытқанмен пара пар деген түпкі идея жатыр. Тілін ұмытқан кез келген адам – өткенін де бүгінін де мәңгі ұмытты деген сөз. Бұл эсседе өз ана тіліңді ұмытып өзге елде ғұмыр кешкенше, тірі басып жүрмей-ақ қойғаның абзал деген мазмұн бар.
«Ана тілім! Сен маған ризасың ба, білмеймін, бірақ менің тірлігім-сенсің, мен сені мақтан етем. Сонау тұңғиық терең жер түбінен жарыққа, күнге, жасыл шөпке асыққан бұлақ суындай ана тілімнің сөздері тірлігімнен қайнап шығып, алқымыма тіреледі.Ернім күбірлейді.Өз күбіріме өзім құлақ тігем, ана тілім, саған құлақ тігем, сонда маған бейне тұңғиықтан шымырлап шыққан таудың асау өзені елестейді.Мен болаттың сыңғырын ұнатам, қынабынан суырылған екі қанжардың бір-біріне соғылған дыбысын сүйем.Осының бәрі менің тілімде бар» – деп дағыстан ақыны тілін, елін тебірене сөз етеді.
Объяснение: