1. Үзіндідегі кейіпкердің сипатын ашудағы тілдік ерекшелігіне талдау жасаңыз. Сен - алтынсың, мен - пұлмын,

Сен - жібексің, мен - жүнмін,

Сен - сұлтансың, мен - құлмын,

Сен - сұңқарсың, мен - қумын,

Жемсауыңа келгенде,

Сұлтан ием, сом жүрегім аяман!

Саған дұспан - маған жау, Керекті күні алдында

Ғазизленген сұлтан жаным аяман!

​

«Неге сен өзімшілсің? Мұны қалай істей аласың? «- деп сұрады. Анасы оның соңғы бөлігін тамақтандырған немқұрайлы ұлды қорлайтіндей жүрекке тілейді. Бала қарап тұрды. Ол оның әрекетінен ұялады. Ол өскенде, оны ешкім өзін эгоист деп атамайды. Ол әрқашан өзгелерді есіне алады, тіпті өздерінің ең сүйікті адамдарымен бөліседі. Ашыған асты торттар қазір қатты ащы болып көрінеді. Немесе көздерінен ме? Қорқынышты, енді сіңлімім ешқандай да пайдалы нәрсе емес. Бірақ торт өте дәмді болды ...

Балалық шағымызда ата-анадан жиі естиміз: өзімшіл емеспін, неге сіз Саша, Аняға келесі үйден ұнамайсыз? Өйткені, біз өз заттарымызбен бөлісуіміз керек. Бұл дұрыс.

                                               Асыл ана
Ана... Ана деп басталған әр күніміз. Сөйлегенде ана деп сөйлегенбіз. Анамызды қатты жақсы көреміз. Не дегенмен ол жақсы көруге лайықты жан. Оның құшағы әрдайым ашық. Сені бағып, қағып, өсірен ,жетілдірген де осы анаң. Сені қатты жақсы көртін де анаң. 
  Анамыздың орны осы өмірде ерекше. Анаңды Меккеге 3 рет арқалап апарсаң да қарызыңды төлей алмайсың. Ертеден-ақ осы аналарымызды сыйлаған, оның орны ерекше деп білген. 
      Анаңды сыйла оны жақсы көр. Анаңды құрметте, өмір сыйлаған адамды аяла, сыйла!.