1. Ертегіні мұқият тыңда.
Жапырақ
Көктем келді. Аққайың бұтақтарындағы өркендер
де шетінен бүр жарып, жапырақ жаюда. Тек кенже
бүршік қана асыға қоймады. Бірақ күннен-күнге, жы-
луы күшейе түскен күн сәулесі аймалап жүріп, оны да
қауызын* жарып шықпасына қоймады. Бойына жылу
жүгіріп, есінеген бүршік кенет жарыққа шықты.
Демде жасыл жапыраққа айналды. Ол өзін қоршап
тұрған табиғаттың сұлулығын көріп қайран қалды.
Табиғат қандай әдемі еді! Жапырақ жан-жағына көзі
тоймай қараумен болды. Құстардың сайраған көңілді
үніне құлақ түрді*. Самал желмен тербеле бақытты
күй кешті.
Бір күні күн суыта бастады. Жауын жауғаннан кейін
бойы мұздады*. Жапырақтар сары, қоңыр, қызыл түске
боянды. Аспанды жиі-жиі бұлт торлайтын болды.
Бір күні ол Аққайың анадан табиғаттың бұл өзгері-
сiнiн сырын суралы​

Отбасы ар адам ушун бир кала сиякты. Оны камкор атамыз баскарады. тарбие береди. улкендердин айтканын истеп курметтеп журсек отбасымыздан еш кашан тыныштык кетпейди.журеги кен атамыз апаларымыз бар болса отбасымызды берекеде болады. акемизге келсек ол узагымызды жакындатып беретин адам киындыкты женилдетип беретин адам. анамыз бар екен ешкимнен кем болмайтынымыз анык. жаман болмайтынымыз анык ойткени еш кайсы бир ана баласына жамандык тилемейди. отбасымызда улкендер бар екен береке бар тыныштык бар. ал синилимиз инилеримизге келсек олар биздин жакындарымыз ар кезде комектесетин адамдарымыз. ертен ертен экемизден кейин бизге аманат болым калатын бауырларымиз. улкейип ар биримиз оз жолымызга ккеткен кезде басымызга киыншылык туссе бирден келип жардем беретин жанымызда болатындар солар. Отбасымызды асрайык абайлайык.

Жеті,үш және жиырма бір. Жеті ата. Бұл – қазақ халқының дәстүрлі салт-санасында адамның ата жағынан тегін таратудың нақты жүйесі. Әрбір қазақ баласы өзінен бастап жеті атасының аты-жөнін білуге міндетті. Мұны әке-шешесі, ата-әжесі үйретіп, жаттатуға тиіс. "Жеті атасын білмеген жетесіз" деген аталы сөзді өзіңіз де білетін боларсыз. 
Өйткені қазақта жеті атаға дейін қыз алыспайды, оған дейінгі ұрпақ бір атаның баласы – туыс саналады. Қазақтар негізінен жеті атаны былайша таратады: 1. Бала. 2. Әке. 3. Ата. 4. Үлкен ата. 5. Баба. 6. Түп ата. 7. Тек ата.Жеті жұт. 1. Құрғақшылық. 2. Жұт (мал қырылу). 3. Өрт. 4. Оба (ауру). 5. Соғыс. 6. Топан су. 7. Зілзала (жер сілкіну). 
Жеті жоқ. 1. Жерде өлшеу жоқ. 2. Аспанда тіреуіш жоқ. 3. Таста тамыр жоқ. 4. Тасбақада талақ жоқ. 5. Аллаһта бауыр жоқ. 6. Аққуда сүт жоқ. 7. Жылқыда өт жоқ. Жеті қазына. Ол жөнінде пікір талас көп. Алайда қазақтар ертеде жеті қазынаға мыналарды жатқызған: 1. Ер жігіт. 2. Сұлу әйел. 3. Ілім-білім. 4. Жүйрік ат. 5. Құмай тазы. 6. Қыран бүркіт. 7. Берен мылтық.