XIX ғасырдың екінші жартысындағы білім беру мен ағарту ісінің даму ерекшеліктерін берілген мәтіннен анықтап, сұрақтарға жауап беріңіз. Әр дұрыс жауапқа екі . 1. Білім беру жүйесінде қандай өзгеріс орын алды? 2. Жаңа әдістемелік мектептердің ашылуының себебі? 3. ХІХ-XX ғасырлардың бас кезінде мектептерде қандай пәндер оқытылды 4. Қазақ жерінде не себепті қазақ-орыс мектептері ашылды? *
Қазақ жерінің Ресей құрамына қосылуы ағарту саласының кеңеюіне, жергілікті халық дəстүрі мен мəдениетінің жаңа сипат алуына әсер етті. ХІХ-XX ғасырлардың бас кезінде Қазақстанда халыққа білім беру ісі екі: діни және зайырлы бағытта жүргізілді. Мұсылман мектептерін реформалау қозғалысы басталды. Оны ұйымдастырушылар жәдидшілдер болды. XX ғасырдың бас кезінен бастап жаңа әдістемелік мектептер пайда бола бастады. Жадидшілдер мектептерде арифметика, география, жаратылыстану, тарих сияқты басқа да зайырлы пәндерді оқыту қажеттігін дәлелдеді. Жаңа әдістемелік мектептерде білімді де білікті мұғалімдер сабақ берді, оларда қажетті оқу құралдары мен жабдықтары жеткілікті болды. Қазақстанда жаңа оқу жүйесінің дамуы Омбы, Орынбор, Семей, Орал қалаларында орысша білім беретін мектептердің ашылуынан көрініс тапты. Қазақстанды өнеркәсіптік тұрғыдан игерудің басталуына байланысты сауатты да білімді адамдарға деген сұраныс арта түсті. Сондықтан да 1850 жылы Орынборда оқу мерзімі жетіжылдық жаңа үлгідегі мектеп ашылды. Онда негізінен хатшылар мен аудармашылар даярланды, орыс тарихы, математика, география, геометрия, сондай-ақ исламның негіздері оқытылды.
Петр Алексеевич Романов родился 30 мая 1672 г. в Москве. Он был четырнадцатым ребенком многосемейного царя Алексея Михайловича, первенцем от его второго брака с Натальей Кирилловной Нарышкиной. Первая жена царя Алексея – Марья Ильинична Милославская – умерла ранее мужа, оставив ему двух сыновей – Федора и Ивана, и много дочерей. Таким образом, в царском семействе образовалось два круга родных: Милославские и Нарышкины. Еще при жизни Алексея Михайловича между ними завязалась вражда, так как Федор и Иван не отличались физическим здоровьем, в отличие от младшего Петра.
После кончины царя на престол вступил его старший сын – Федор, царствовавший с 1676 по 1682 г. Все это короткое царствование было наполнено борьбой и взаимными интригами царской родни и бояр. Наследовать Федору, скончавшемуся 20 лет от роду, должен был его брат Иван. Но он был больным, полуслепым и слабоумным, поэтому патриарх Иоаким и бояре провозгласили царем младшего царевича Петра. Родные царевича Ивана – его сестры и бояре Милославские не могли примириться с происшедшим. Царевна Софья и боярин Иван Милославский не остановились перед открытой смутой и подняли против врагов стрелецкое войско. После смерти Федора правительство показало стрельцам свою слабость и страх перед ними, и это повело к открытым беспорядкам в стрелецких слободах. Они стали своевольничать, утратили дисциплину. Этим и воспользовались Милославские, распространив слух, что Нарышкины якобы удушили Ивана, в руки стрельцам дали список «изменников-бояр.
Также Екатерина II, как и предыдущие правители пыталась выстроить особую преемственность власти, от Петра I сразу к ней. В глазах современников Екатерина II являлась продолжательницей дел Петра.