Установить соответствие:
1. «Молодая гвардия» (Краснодон) А) Савва Матекин
2.Подпольная организация Буденовского
района (Сталино)
Б) Вася Носаков
3. «Каровский союз пионеров»
(с.Покровское)
В) легендарная шахтерка Донбасса.
4.Королёва Евдокия Федоровна
(шахтерская мать, баба Королиха)
Г) Олег Кошевой, Сергей Тюленин,
Иван Туркенич, Иван Земнухов, Ульяна
Громова, Любовь Шевцова, Георгий
Арутюнянц, Василий Левашов, Виктор
Третьякевич.
,Через деспотию, как форму государственного правления, в своем развитии можно сказать без преувеличения, все государства Древнего Востока. Это Вавилон – государство, расположенное в долинах рек Тигр и Евфрат, Китай, Индия, Индия, Урарту, древний Иран (Персия).
История формирования и развития этих стран имела ряд специфических особенностей концентрации политической, военной и, зачастую, религиозной власти в неограниченной форме в руках одного человека. Правитель становился деспотом – единоличным хозяином государства (despotos – по-гречески «владелец», «господин», despoteia – «неограниченная власть»).
Признаки, отличающие восточную деспотию:
• Наследственность власти, монархия.
• Неограниченность власти, правитель сосредоточивает в своих руках все функции и полномочия, в том числе законодательные, исполнительные, судебные, военные.
• Сплочение государства вокруг центра.
• Чрезмерное количество чиновников, раздутый административный аппарат.
• Земельная собственность принадлежит и контролируется правителем.
Мақалада қоғам, демократиялық мемлекет жəне қалыптасу жолдарының жалпы қағидалары қарастырылды. XX ғасыр ғылыми прогресс, гуманизм мен демократияның орын басқан уақыты жəне адамзаттың гүлденген кезеңі деп анықтауға болады. Бірақ XX ғасырдың басында-ақ көптеген ойшылдар техникалық прогресс адамзаттқа жақсылықпен қатар, зұлымдықта алып келетінін, адамгершілік прициптерінің орнын материалдық құндылықтар жəне материалдық принциптер басатынын, ал ол, өз алдына, қоғамда қарама-қайшылықты тудырады деген пікірлер айтып кеткен. Көбінесе XX ғасырдың басын Батыстың рухани мәдениетінің күндылықчарыпың шарықтау кезеңімен байланыстырады. Феодалдық қатынастардың орнына келген бостандық, теңдік, құқық сияқты үғымдар еуропалық көзқарастардың негізін қалады. Бірақ сол кездегі қоғамды қатты сынға алған философиялық мектептер де болды. Еуропалық мәдениетті сынға алған марксистер, психоанализ өкілдері, прагматиктер жəне позитивистер болды. Оның себебі — демократия туралы біржақты анық пікірлердің болмауы жəне де жаңашалдыққа деген күдікпен қарау. Оның барлығы қоғамдық мəселелермен тікелей жəне тығыз байланысты. Автордың ойынша, қоғам адамдардың бірігіп өмір сүретін әлеуметтік ортасы