Укажите, какие суждения о политическом положении россии после смерти василия ивановича являются верными, а какие ложными.
а) перед смертью василий 3 назначил регентский совет
б) елена глинская проводила антибоярскую политику
в) члены регентского совета пытались организовать государственный переворот
г) елену глинскую поддерживали оболенские
д) князь юрий дмитровский был убит при попытке государственного переворота
Қарахан әулетінің негізін салушы Сатұқ Боғрахан (915–955жж.) болып есептелінеді. Ол Қарлұқ хандығының іргесін көтеріп, мәртебесін асырушылардың бірі – Білге құл Қадыр ханның немересі. Сатұқ Тараз және Қашғар қалаларын өзіне қаратып, 942 жылы Баласағұндағы билеушіні құлатып, өзін жоғары қаған деп жариялайды. Мемлекеттің күшеюіне қарлұқ, шігіл, ягма тайпалары үлкен үлес қосты. Сатұқ өлгеннен кейін билік оның баласы Мұсаға көшті, ол 960 жылы Қарахан мемлекетінің халқын ислам дініне қаратты. Оның астанасы Қашғар болды. Сатұқтың екінші баласы Сүлеймен-ілек Баласағұнды иеленді. Кейін бұл өңірді оның ұлы Хасан Боғра-хан мұра етіп алды. Мұса өлген соң, Қарахан жеріндегі жоғарғы қаған атағы оның баласы Әли Арслан ханға көшті. 990 жылы Қарахан билеушілерінің бірі Хасан (Харун) Боғра хан Испиджабты бағындырды. Ал 992 жылы қарахандықтар шығыста Хотанды, батыста Бұхараны басып алды. 999 жылы Қарахан билеушісі Әли Арсланның баласы Насыр Орта Азиядағы Саманилер мемлекетіне соққы берді. Қарахан хандығы ұзақ соғыстардан кейін 1004–1005 жылдары Мәуеренахр жерін түгелдей өзіне қаратты. Осыдан кейін Қарахан мемлекеті ХЫ-ғасырдың 30 жылдары Шығыс және Батыс қағанаты болып екіге бөлінді:
Объяснение:
Если что-то не поняли то простите. Я это только знаю ¯\_(ツ)_/¯
Широко распространённые археологические памятники Центральной Азии и Сибири, относящиеся к кыргызским родам. В Центральной Азии (в широком смысле этого термина) продолжают отыскиваться археологические памятники, принадлежащие к кыргызской культуре времён Великой Кыргызской империи (середина 9 в. — начало 10 в.). Как утверждает археолог-кыргызовед профессор Ю.С. Худяков, археологические материалы, относящиеся к кыргызской культуре, обнаружились не только в Енисейской долине (Кем), но и в других местностях: Кызыл-Жар в Сибири, в долине реки Обь, Алтае, в Семиречье, Туве, Монголии, на Байкале и на берегах Байкальского озера; некоторые памятники, связанные с кыргызами, обнаружились в Восточном Туркестане, в Центральном Тенир-Тоо (Нарыне, Кочкоре).