Жер шоқтығы атанған көрікті Көкшетаудың ең бір әсем, жанға шипалы өңірі. Осы төңіректегі атаулар Бурабай көлінің даңқымен көпке танымал болған. Бурабай көлі – емдік қасиетімен әрі әсем табиғатымен ерекшеленеді. Көл – теңіз деңгейінен 320,6 м биіктікте. Қыратта, тектоникалық ойыста, табиғи тұрғыда пайда болған бұл көлдің ұзындығы 4,5 км, ені 3,9 км. Едәуір терең – орташа алғанда 4,5 метрден, ең тереңі – 7 метрге дейін барады. Суы таза, тұщы, жұмсақ, тұнықтығы сондай – түбі және ондағы жәндіктер анық көрінеді. Ешқайда қосылмайтын тұйық көл болғанымен, ақторта, алабұға, сазан, табан, шортан балықтар өседі. Қарағайлы, қайыңды орман, Көкшенің шоқылары, аңыз болған Жұмбақтас, біріне-бірі жақын жатқан Көкшетаудың сексен көлінің бір үзікті тізбегі – Шортанды, Үлкен шабақты, Кіші шабақты, Қотыркөл, Жөкей, Бурабай болып, тұтастай осы өңірге ерекше сипат береді. Мұнда дүниенің көп еліне аты мәлім Бурабай, Оқжетпес демалыс жəне сауықтыру орындары бар.
В 60-е годы XIX века в Германии было решено отдать преимущество единству перед свободой. Это было результатом той «революции сверху», с которой глава прусского кабинета Отто фон Бисмарк по-своему решил германский вопрос. Во внутриполитическом плане вопрос о власти он решил благодаря конституционному конфликту в Пруссии в 1862-66 гг. в пользу исполнительный власти и в ущерб парламенту; во внешнеполитическом плане вопрос о власти был решен в малогерманском духе в результате войны 1866 г., то есть без Австрии, и во время Франко-прусской войны 1870-71 гг. вопреки воле державы, которая до этого накладывала вето на создание германского национальногo государства: Франции Наполеона III. Тем самым цель революции 1848 г. , цель единства, была достигнута. Однако требование свободы, когда под этим понималось прежде всего наличие правительства, ответственного перед парламентом, оставалось нереализованным. Вопрос о свободе Бисмарк не смог бы решить в духе либералов даже в том случае, если бы это было его намерением: парламентаризация элементарно противоречила интересам высших слоев старого прусскогo общества: королевской династии, военных, юнкерства, высшего чиновничества. Она противоречила также интересам других германских государств, прежде всего Баварии, Саксонии, Вюртемберга. В лице Бундесрата они обладали значительной долей исполнительной власти в Германской империи, и этой властью они не собирались делиться в пользу Рейхстага. Рейхстаг был избран на основе всеобщего и равного избирательного права для мужчин, которым уже исполнилось 25 лет. Это отвечало положениям так никогда и не вступившей в силу имперской конституции от 1849 г. и дало немцам больше демократических прав, чем имелось тогда у граждан образцовых либеральных монархий, например Великобритании или Бельгии. В силу этого можно говорить о частичной демократизации Германии в XIX веке или – с учетом всего периода существования кайзеровской империи – о неодновременной демократизации: избирательное право было демократизировано сравнительно рано, а правительственная система в узком смысле – поздно.
Бурабай
Жер шоқтығы атанған көрікті Көкшетаудың ең бір әсем, жанға шипалы өңірі. Осы төңіректегі атаулар Бурабай көлінің даңқымен көпке танымал болған. Бурабай көлі – емдік қасиетімен әрі әсем табиғатымен ерекшеленеді. Көл – теңіз деңгейінен 320,6 м биіктікте. Қыратта, тектоникалық ойыста, табиғи тұрғыда пайда болған бұл көлдің ұзындығы 4,5 км, ені 3,9 км. Едәуір терең – орташа алғанда 4,5 метрден, ең тереңі – 7 метрге дейін барады. Суы таза, тұщы, жұмсақ, тұнықтығы сондай – түбі және ондағы жәндіктер анық көрінеді. Ешқайда қосылмайтын тұйық көл болғанымен, ақторта, алабұға, сазан, табан, шортан балықтар өседі. Қарағайлы, қайыңды орман, Көкшенің шоқылары, аңыз болған Жұмбақтас, біріне-бірі жақын жатқан Көкшетаудың сексен көлінің бір үзікті тізбегі – Шортанды, Үлкен шабақты, Кіші шабақты, Қотыркөл, Жөкей, Бурабай болып, тұтастай осы өңірге ерекше сипат береді. Мұнда дүниенің көп еліне аты мәлім Бурабай, Оқжетпес демалыс жəне сауықтыру орындары бар.
Тем самым цель революции 1848 г. , цель единства, была достигнута. Однако требование свободы, когда под этим понималось прежде всего наличие правительства, ответственного перед парламентом, оставалось нереализованным. Вопрос о свободе Бисмарк не смог бы решить в духе либералов даже в том случае, если бы это было его намерением: парламентаризация элементарно противоречила интересам высших слоев старого прусскогo общества: королевской династии, военных, юнкерства, высшего чиновничества. Она противоречила также интересам других германских государств, прежде всего Баварии, Саксонии, Вюртемберга. В лице Бундесрата они обладали значительной долей исполнительной власти в Германской империи, и этой властью они не собирались делиться в пользу Рейхстага.
Рейхстаг был избран на основе всеобщего и равного избирательного права для мужчин, которым уже исполнилось 25 лет. Это отвечало положениям так никогда и не вступившей в силу имперской конституции от 1849 г. и дало немцам больше демократических прав, чем имелось тогда у граждан образцовых либеральных монархий, например Великобритании или Бельгии. В силу этого можно говорить о частичной демократизации Германии в XIX веке или – с учетом всего периода существования кайзеровской империи – о неодновременной демократизации: избирательное право было демократизировано сравнительно рано, а правительственная система в узком смысле – поздно.